img189

189

Ba stanowisk, u ustawiamy instrument dokładnie nad punktem, mierzymy jego wysokość i z dokładnością do 0,01 m (od punktu go od szyjnego ćo osi obrotu lunety) za pomocy łaty lub ruletki, następnie badamy, cęy je&t błąd indeksu (miejsca zera), i w razie potrzeby usuwany go ora-: mierzymy kierunki nawiązania do sąsiednich stanowisk (co łajanie j dwóch -dla kontroli) . Wyniki tG oraz położenie kręgu pionowo go (KP lub LL) przyjęte do pomiaru pikiet notujemy w dzienniku tachicetryczriyc..

2 kolei gr^pa przystępuje do właściwego pomiaru tacLimetryczcego rze-tby i sytuacji terenu, kierujący pomiarem wybiera charakterystyczne punkty fceremi dc ustawienia łaty (Ketcsyrwlna długość celowych 150 m), prowadzi szkice palowe, n3 których za zna cza się sytuaoję, zdejmowana punkty i kierunki równych spadów pomiędzy punktami (linia ciągło), linie szkieletowe grzbietowe (linie przerywane), ściekowe (linie falista) lub szkicuje przybliżony przebieg warstwie oraz notuje dodatkowa saelkości pomierzone Bezpośrednio ruletką lub łatą, ap, szerokość drogi, wymiary budynków itp. (rys. 200)* Obserwator odczytuje na łacie dla każdego wybranego

punktu położenie nitek siatki celowaiozej;    - nitka górna, 1., - nitka

b    3

środkowa, 1^ - nitka dolna, oraz kierunki na kręęu poziomym i pionowym,

Sys. 200

Przed odczytem kręgu pionoY/ego obserwator powinien zawsze sprawdzić, czy libsla kcliw»cyjna jest w poziomic, a v? razi? potrzeby - doprowadzić ją do poziomu śrubą elewgoyjną, Mimo staranuogo zroktyfifcowauła libeiś głównej (alidadowej) i otarannego spoziomowania instrumentu, pęcherzyk libeli kolajMcyJnoj.noże się wychylić, gćy obserwacje na Gtauowieica trwają przez czns dłuższy. Powodom tego josfc osiadania instrumentu i jednostronna nAgrzcł/anie ęo przez słońca.