img230

230

wymi*. Zgodnie z układem pracy, modulacji takich nie powinniśmy przedstawić. * tym przypadku musimy zrobić jednak wyjątek z co najmniej trzech wa2nych powodów. Przede wszystkim, kluczowanie klasyczne jest obecnie prawie nie stosowane ze względu na swe niezbyt atrakcyjne parametry. Również obecnie Jedyną naprawdę intensywnie rozwijaną techniką modulacyjnę Jest właśnie kluczowanie, a jeden z kierunków tego rozwoju polega na Jak najściślejszej integracji technik kodowania i kluczowania [8].

Znanych jest co najmniej kilkadziesiąt kodów transmisyjnych, które skrzyżowane z kilkoma klasycznymi modulacjami generują potencjalnie zbyt dużą liczbą algorytmów kluczowania, by można je tu wszystkie analizować.

W szczególności nie będziemy omawiać sposobów kluczowania wynikających z "bezpośredniego" skrzyżowania kodu z modulacją (przykładem są tu prace [15, 21, 23], 8 także [12]; w tej ostatniej badano kluczowanie FSK z nie-prostokątnym kształtem impulsów kluczujących).

W podrozdziale tym przedstawimy kluczowanie różnicowe (fazy) oraz niektóre odmiany kluczowania w układzie kwadraturowym.

1.5.5a. Różnicowe kluczowanie fazy

Przypominamy, że w różnicowym kodowaniu transmisyjnym informacja "1" zmienia polaryzację poprzedniego impulsu (z ciągu zakodowanego) na przeciwną, podczas gdy informacja "0" ją zachowuje. W ustępie l.A.Sb pokazaliśmy, że kodowanie różnicowe można zrealizować, jeżeli pierwotny ciąg informacji binarnych X_n, n*0. —1, -2,... przekształcimy w ciąg X^ według prostej reguły

^Xn-l®^Xn'^Xn    C1.5.«a)

gdzie 0 oznacza sumowanie modulo dwa 0 0 1*1

1 © 1 * C    (1.5.Ob)

0 0 0 *0 10 0*0

•Przypominamy, że w modulacji złożonej (wielostopniowej) sygnał pierwotnie zmodulowany jest sygnałem modulującym dla kolejnej modulacji. W naszym przypadku sygnał cyfrowy zakodowany transmisyjnie moduluje harmoniczny sygnał nośny.