Poniżej zamieszczono przykładowe dane wykorzystywane jako podstawę obliczeń większości omawianych metod wielowymiarowych. Przykład ten został zaczerpnięty z książki H. Ahrcnsa i J. Lautera: Wielowymiarowa analiza wariancji.
Zamieszczone poniżej tabele dotyczą pacjentów pewnej kliniki cierpiących na nadczynność gruczołów tarczycowych. Na 23 osobach badanych wykonano odpowiednie pomiary, przy czym pacjentów podzielono na trzy klasy:
Klasa 1: Leczenie było pomyślne i po pewnym dłuższym czasie badania kliniczne wykazały, że pacjent jest wyleczony.
Klasa 2: Leczenie nic dało żadnych wyników pozytywnych, tzn. nadczynność gruczołów tarczycowych utrzymywała się nadal.
Klasa 3: Początkowo leczenie było pomyślne, ale przeprowadzone później badania kliniczne stwierdziły nawrót tej choroby.
Każdy pacjent został scharakteryzowany 10 cechami, oznaczonymi umownie Al, a2, Ato. Cechy Al, A2, a3, a4, a5 przedstawiają charakterystykę pacjenta przed rozpoczęciem terapii, a cechy a6, a7, a8, a9, aio odpowiednie charakterystyki po zakończeniu terapii. Funkcjonowanie tarczycy badano przy pomocy izotopu jodu 7-131 mierząc jego stężenie we krwi obwodowej po 3, 6, 24. i 48 godzinach po podaniu preparatu. W ten sposób otrzymano cechy ai, x2, a3. a4 oraz a6. a7, aś, a9. Cechy a5 oraz aio oznaczają jod związany w białku proteinowym oznaczany po 48 godzinach po podaniu preparatu w okresie przed rozpoczęciem i po zakończeniu terapii.
Wartości liczbowe zebrano w dwóch poniższych tabelach.
340