IMG (6)

Przebieg procesu gojenia i jego efekt końcowy zależą od stanu ogólnego pacjenta,

przyczyny i warunków powstania rany oraz prawidłowości postępowania

terapeutycznego. Czynniki mające wpływ na gojenie ran mogą być ogólne oraz

miejscowe.

1.    Czynniki ogólne:

•    wiek pacjenta — wraz ze starzeniem się organizmu, komórki mają zredukowaną aktywność, towarzyszą temu często choroby, zły stan odporności, nieprawidłowe odżywianie, zły stan naczyń krwionośnych i należy liczyć się ze słabą tendencją

gojenia;

•    stan odżywienia — zarówno otyłość jak i niedożywienie mogą być powodem zaburzeń w procesie gojenia ran. Również niedobory pojedynczych składników odżywczych takich jak: proteiny, witaminy, sole mineralne, nienasycone kwasy tłuszczowe i pierwiastki śladowe, mogą wpływać negatywnie na ten złożony proces;

•    stan odporności — czyli obrony immunologicznej, odgrywa ważną rolę w procesie gojenia ran. Prawidłowe funkcjonowanie systemu odpornościowego warunkuje obronę przed infekcjami i właściwy przebieg gojenia ran. Przyczyny nabytych wad tego systemu mogą być wielorakie np. rozległe oparzenia, uszkodzenia popromienne, infekcje wirusowe, b' kteryjne i pasożytnicze, a także leczenie cytostatykami;

•    choroby podstawowe — szczególnie przebiegające z zaburzeniami w systemie odporności (np. nowotwory, infekcje), przemiany materii (np. cukrzyca), naczyń krwionośnych oraz schorzenia tkanki łącznej;

•    komplikacje pooperacyjne — typu. zakrzepie, zatorów, pooperacyjnej niedrożności jelit, pooperacyjnego zapalenia otrzewnej czy płuc wpływające na stan ogólny pacjenta, a nawet mogące stanowić zagrożenie dla jego życia (mocznica), powodują także zaburzenia lub zahamowanie goiema ran;

•    konsekwencje ostrych urazów — urazy / dużą utratą krwi lub płynów (np. ciężkie poparzenie) doprowadzają do zaburzeń w przebiegu wielu czynności życiowych w organizmie;

• leki — głównie immunosupresyjne, cytostatyki, kortykoidy, antykoagulanty, wpływając na krzepliwość krwi, proliferację i procesy zapalne, oddziałują na oczyszczanie się rany, tworzenie ziarniny, bliznowacenie i wytrzymałość rany na rozerwanie.

•    psychospołeczna sytuacja pacjenta - zaburzenia demencyjne, nadużywanie alkoholu i tytoniu, narkomania, tendencje do sainouszkodzeń.

2.    Czynniki lokalne:

-—    «-• ...

,• Stan rany — sposób jej powstania, rozmiar uszkodzeń, stan brzegów, obecność martwiczej tkanki, rodzaj wydzieliny, lokalizacja na dobrze bądź słabo ukrwionym obszarze, moment pierwszego zaopatrzenia w stosunku do chwili powstania rany;

•    jakość leczenia ran — prawidłowe leczenie ran to nie tylko odpowiednie opatrzenie, dobór opatrunków, kompleksowa terapia przyczynowa, ale także dbałość o stan ogólny pacjenta.