jpg 2

(4)

a)    dla wytłoczki bez kołnierza:

Pgw — 1,5 * (d/g₀) '⁰⁾¹

b)    dla wytłoczki z kołnierzem:

Pgw = 0,65 + 18 * (g₀/D₀) + 0,15 * ( D_koł/(d +2 » go))^1/2    (5)

Czynnik uwzględniający geometrię narzędzi:

Pgn = (1,08 - 0,57/_Pm) * ( 1,02 - 0,19/p_s)    (6)

gdzie: we wzorach (4) -5- (6) oznaczenia symboli wg rys.l.

Czynnik uwzględniający tarcie:

P_t ⁼ 2 * exp(0,l - j-ij) - 1    (7)

Tak obliczoną wartość przyjmujemy jako dopuszczalną dla pierwszej operacji tłoczenia (wytłaczania). Dla operacji dalszych (operacji przetłaczania) obowiązują następujące zależności:

p(!) = Pg,-; p(2) = 0,67 p_gr; flO) = 0,64 (3^;    p(4) = 0,62 Pgr    (8)

Na podstawue powyższej zależności można obliczyć ilość operacji niezbędnych do wykonania wytłoczki o założonej geometrii:

Pcałkowite - P^^ * P^) * P^) *...... (9)

3.    Obliczenia wielkości docisku.

Podczas realizacji większości procesów' wytłaczania konieczne jest stosowanie do-ciskacza, ażeby zapobiegać fałdowaniu się kołnierza. Wartość nacisku jednostkowego można obliczyć wg w-zoru Siebla:

q = 0,00225 * {(p - 1)2 + 0,01 * p/2 * d/g₀> * C * (n/eP    (10)

gdzie: C, n - parametr}' krzywej umocnienia.

Całkowita siła docisku obliczana jest z zależności:

Q = 7c/4*{(D₀)2-(d + 2»p_m)2}„q    (11)

4.    Obliczenia sity wytłaczania.

Wartość całkowitej sił}' potrzebnej do ukształtowania wytłoczki jest sumą siły niezbędnej do uplastycznienia materiału Pjd, sity gięcia na promieniu matrycy Pg_n. sił tarcia na powierzchniach kontaktu kołnierza z matrycą i dociskaczem Ptk oraz tarcia na promieniu matrycy P^_m. W obliczeniach przyjmuje się trzy różne wartości współczynnika tarcia: p] - tarcie na powierzchni kołnierza, P2 " ^na promieniu matrycy, p_s -na powierzchni stempla.

P = (Pid + Pgn ^ Ptk ⁺ Ptm) * ^sina

gdzie: a - kąt jaki tworzy ścianka wytłoczki z kierunkiem działania sity:

(12)