POSTACIE KONFLIKTU SEROLOGICZNEGO
* Układ Rh
• Antygeny D. C, E
* Układ ABO
• Przeciwciała anty A
• Objawy nie występują u płodu
* Układ Kell
• Przeciwciała anty - K ^ Układ Duffy
• Przeciwciała anty Fya
* Układ Kidd, MNSs, inne
^ Miano przeciwciał anty-D
* Maksymalna prędkość skurczowa MCA
Gęstość optyczna płynu owodniowego Queenan’a
* Hematokryt płodu
OBRAZ KLINICZNY CHOROBY HEMOLITYCZNEJ
PŁODU
* Hiperplacentoza
• Grubość łożyska >4,5001
♦ Splenomegalia « Hepatomegalia
* Poszerzenie żyły pępowinowej
• III trymestr>10mm
♦ Kardiomegalia
• Pole przekroju serca > 1/3 pola klatki piersiowej Ascites
# Hydrotorax
• Hydroperitoneum
* Obrzęk tkanki podskórnej
W każdej ciąży wykonuje się badania w kierunku obecności alloprzeciwciał skierowanych przeciwko antygenom układu czerwonokrwinkowego.
- pośredni test antyglobulinowy, zwany odczynem Coombsa
- W przypadku niezgodności w zakresie antygenu Rh między rodzicami dziecka badanie należy wykonać już w I trymestrze i jeśli wynik negatywny powtarza się badanie w każdym trymestrze i miesiąc przed porodem.
- U ciężarnych u których wykryto obecność alloprzeciwciał, konieczna jest identyfikacja rodzaju przeciwciał oraz oznaczenie ich miana.
- W przypadku wykrycia przeciwciał anty-D i przy niskim mianie (do 16), postępowanie zachowawcze -co miesiąc kontrola miana.
- U pacjentek obciążonych występowaniem ciężkich postaci choroby he molitycznej i przy mianie powyżej 32 - konieczna jest diagnostyka inwazyjna: amniopunkcja lub kordocenteza.
- Badania te przeprowadza się również, niezależnie od miana przeciwciał, gdy stwierdzi się objawy choroby hemolitycznej płodu w obrazie ultrasonograficznym.
Nakłucie jamy owodni i pobranie do badań próbki płynu owodniowego.
-badanie spektofotometryczne - ocena zawartości bilirubiny i jej pochodnych w płynie owodniowym.
- obecnie rola tego badania jest coraz mniejsza.
2