krew2

I.

utrayinani«i ■Jiomeootnz^ czyli stałych właściwości wewnętrznego środowiska organizmu (stałego pH, ciśnienia osmotycznego i koloidalnego, stałej ilości wody, soli i białek, ciężaru właściwego oraz lepkości krwi).

II. Właściwości fizyko-chemiczne krwi

Krew jest czerwonym, nieprzejrzystym, lekko alkalicznym płynem Iftfffkmi nynunidŁa&wuflflflfrStanowi zawiesinę składników komórkowych w roztworze wodnym, zawierającym krystaioidy i składniki koloidowe (głównie białka).Ta    czyli pewien rodzaj płynu

Bupmiin (Irmina jnai jmm pająaa.miijnną ilaśś limu ma^icmmcjgzy tylny!). Utlenienie hemoglobiny do methemoglobiny zmienia kolor krwi na brunatny. Proces wirowania niekrzepnącej krwi powoduje jej rozdział na cięższe elementy komórkowe i lżejsze osocze. ^wuneiCllPśt^owydaaMinełc-do płynnego osocze wymżonj ■    Hematokryt stanowi

istotny element jednego z podstawowych badań laboratoryjnych krwi, tzw. morfologii. Wielkość hematokrytu zależy prawie wyłącznie od ilości i wielkości erytrocytów. I tak-dla ■kobiet prawidłowo hematokryt wynosi

31

międzykomórkowego, w którym zawieszone są składniki komórkowe: krwinki czerwone (najliczniejsze), białe i płytkowe. Kołoi krwi -'pochodzi od JJJobinJBHb)^p-«4<aiwnikarfnąydującego.oię«w>tOiyaro&ytaUj. Intensywność i odcień czerwonego koloru zależy od zawartości Hb, od stopnia wysycenia jej tlenem oraz od ewentualnych zmian struktury tego barwnika. 1 tak krew tętoi—ay+bfiaia n^iayfiaaa^iaaaoM^ean^ngnotzJwwon^ ( krwotok tętniczy!) jBmu^Mtoa^«wiaiaiaa^MM#>aaaAd^4kiiu "iiia ■we niniri^Ty kolor (krwotok

UL Osocze

Hil    lii) |Miaiii 11 lltl"" 11 mli lilii I ii tnhrtnnrjn nrpnnirTnr

Szczególnie ważnymi składnikami osocza są e alpha, beta i gamma)g-ftbrynogen (tabela I). NłtywoaysdMofnórekscOEaz są nośnikami dla hoimonów^tiłktóWeiipidów,-leków,jonówe(np. żelaza czy miedzi), transportując te substancje we krwi. Ponadto biorą \idaiał* tv» .pronnsnuh ■ odpornościowych MPHaiw 4gflnuna,iu,g|ałw»łń^, czyli przeciwciała) i w procesach krzepnięcia Jfd »(łibrymif^n)i waz itfgymują. nif|inniiśniiF pH I¹ UliilunU) koloid© -ojwiij sbiHiiwhfalliuinfrfy). Slriad hiałlmwy<ne—a można.oeumómJ>adaniu TTlttnym alalflfflfnim I Itlńra pośrednio świadczyć może o wydolności komórek wątrobowych (wątroba stanowi główne miejsce syntezy białek osocza krwi), stanie odporności (poziom przeciwciał) czy o toczącym się w organizmie procesie zapalnym (tabela 2, rys.l). Oprócz białek wsUWHKM^ł wehodMT^wn^-iip^y

Imm Imilnji

rzewodu pokarmowego substancje hiłsty mauholiumi

Inne składniki

wchłonięte

(oełóAstiUgaUjBHWlckowy, mocznik

Istotnym elementem^ rownicż s

ncnwii pierwiartki< śiadowo, Prawidłowy stosi "jonów sodu do potasu w osoczu ma szczególne znaczenie dla polaryzacji błon komórkowych, a więc dla pobudliwości komórek i ich przewodnictwa. Spadek stężenia jonów potasu w płynie zewnątrzkomórkowym ogranicza ich napływ do wnętrza komórek, zmniejszając pobudliwość komórkową (w komórkach mięśnia sercowego może być przyczyną poważnych zaburzeń rytmu serca).

Tabela 1. Białka osocza.

Nazwa frakcji	Składniki poszczególnych frakcji	Znaczenie
Albuminy		Utrzymują ciśnienie onkotyczne w naczyniach (zapobieganie obrzękom), transportują kwasy tłuszczowe, bilirubinę, niektóre hormony i leki
Globuliny cl	Transfcortyna. insulina, czynniki krzepnięcia: VII. VIII. i DC	Wzrost ich stężenia stwierdza się w ostrych stanach zapalnych, nowotworowych
Globuliny o2	Haptoglobina, ceniloplazmina, FSH	Wzrost ich stężenia stwierdza się w cukrzycy, kologenozoch. zespołach nerczycowych. marskości wątroby
Globuliny P	Transfery na, białka układu dopełniacza. TRH	Wzrost ich stężenia stwierdza się w marskości wątroby, żółtaczce mechanicznej, przewlekłych zapaleniach
Globuliny Y	Immunoglobuliny G (IgG) Immunoglobuliny A (IgA) Immunoglobuliny M (IgM) Immunoglobuliny D (IgD) Immunoglobuliny E (IgE)	Zwiększenie ilości tylko jednej klasy Ig stwierdza się w nowotworach, a kilku klas w odczynach zapalnych; niedobór Ig świadczy o zmniejszonej odporności humoralnej