m2

m2




Osoby publiczne (np. politycy), grupy, projekty polityczne, idee

Udzielone poparcie społeczne

•<

O

N

23


Techniki promocyjne i prezentacyjne

Dotarcie do obywateli w kon,ekście prowadzenia kampanii politycznej

Ryc. I. Składniki marketingu ekonomicznego i politycznego. Źródło: R. Wiszniowski (2000, s. 19).

Tab. 1. Potencjalne obszary aktywności ośrodków kreujących politykę komunikacyjną partii [źródło: opracowanie własne].

Rzecznik partii

Rzecznik klubu parlamentarnego

Rzecznik rządu

bieżące przedstawianie stanowiska partii mediom, analiza komunikacyjna otoczenia partii oraz przedstawianie jej wyników władzom partu, koordynacja działania i szkolenie rzeczników regionalnych władz partii, produkcja mediów wewnętrznych (prasa, internet) organizowanie eventów mających na celu budowanie więzi członków i sympatyków z partią, bieżąca praca nad komunikacyjnymi aspektami przyszłej kampanii wyborczej.

Organizowanie kontaktów parlamentarzystów z mediami, reprezentowanie klubu wobec mediów, przygotowanie „medialnej oprawy” dla ustawodawczych inicjatyw partii, utrzymywanie bieżących kontaktów z innymi klubami parlamentarnymi.

analiza komunikacyjna otoczenia rządu oraz przedstawianie jej wyników gabinetowi, bieżące przedstawianie stanowiska rządu mediom, koordynacja działania rzeczników ministerstw i urzędów wojewódzkich, nadzór nad realizacją i koordynacja komunikacji instytucjonalnej administracji publicznej, udział w przygotowaniu lub wręcz kierowanie rządowymi kampaniami informacyjnymi. *


^'óoiTo'. X>.5b2T)pi

Ptanoioapoc &4rci k9 i«

komu»^ląoi(j|' nc) patł»V polihjrrntf'

fV*ali'3ia rrarUeiincfOb

|V.] njcutiWliri McirUlinM PQ*7uLu'wanUt

łrs»i'i' hyborrY^O

|ofL/rv'^QQ^

t

System polityczny

Wejścia


Wyjścia


kłócił Io n.CiQ|'oujskj kl y bar ca rfa poltkjf?NyH(


Prawa wyborcze _

Programy wyborcze _f

Lwj

i

Wizerunki partii

I ... , S .U

i kandydatów *

Agitacja, propaganda.

inrormacja *

Wydarzenia__+

Wiedza -4-► Wartości

X

Emocje 4-► Potrzeby


Wyborca —

element systemu politycznego


Udział w glosowaniu


Absencja wyborcza


Elementy systemu (wyborcy) i procesy przetwarzania wewnąirzsystemowego


Sprzężenie zwrotne (obserwacja i doświadczenia wyborcy)


Ryc. 3. Wyborca jako element systemu politycznego.


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
m2 Osoby publiczne (np. politycy), grupy, projekty polityczne, idee Udzielone poparcie
Podobnie lo lb nazywając to np. polityką Chin lub Francji akcentujemy rolf całej państwowej organiza
Władze publiczne prowadzą politykę zmierzającą do pełnego, produktywnego zatrudnienia poprzez
DSC41 ^.^pyi^podn^ccnfl__    -— ekonomiczne (np. polityku podatkowa, subwencje, dota
Europejski Raport Zdrowia Poważnym problemem zarówno dla zdrowia publicznego, jak i polityki zdrowot
Na nienarodzonych można wpływać nie dając im się urodzić, np. polityka Chin w stosunku do ilości pos
•    Wielkość deficytu budżetowego i zadłużenie finansów publicznych oraz politykę
Założenia teoretyczne i metodologiczne nauk o polityce publicznej 19 Polityki substancjalne i
63 / 5C Zmarł w Warsz-awie Wincenty Rzymowski (ur. 1883), publicysta, literat i polityk, założyciel
Strona063 Z takiego pojmowania dyskursu politycznego jako dyskursu „o polityce” i publicznego dyskur
i funkcjonalnej miast; znaczenie miejskiej przestrzeni publicznej; instytucjonalne i polityczno-praw
mi, diagnozującym dyskursem o funkcji publicystycznej i potwierdzającą polityczną tezę fabularną
Np. Polityka pieniężna i walka z inflacją w Nowej Zelandii, to wyłącznie zadanie banku centralnego.
Specjalności, I stopień:studia I i II stopniaPolitologia administracja publiczna doradztwo polityczn
Strona063 Z takiego pojmowania dyskursu politycznego jako dyskursu „o polityce” i publicznego dyskur
32380 SNB13630 INSTYTUT SPRAW PUBLICZNYCH PROGRAM POLITYKI SPOŁECZNEJ Publikacja dotowana ze środków

więcej podobnych podstron