I w odmianach czasu smak jest 76

DANIEL NABOROWSKi

KALENDY STYCZNIOWE SZCZĘŚLIWIE NASTAŁECiO ROKU 1636

Do tegoż księcia imci Krzysztofa Radziwiłła

Żeby darmo styczniowe nic przeszły kalendy.

Szukałem w chudych kąciech nędznej chaty wszędy, Życząc sobie, o książę, w niedostatku moim Nalcźć godny podarek pańskim progom twoim.

Ale iż wyschły strumień, jako skąpo dany,

Parnaskiej wody i wiek ku nocy podany Przeszkodą jest niemałą zapędu mojego,

Przyjmi z łaską i to: Coś jest i Nic takiego.

Bo to dwoje Coś a Nic na święcie panuje.

Wszakże Nic, moim zdaniem, przed Cosiem przodku je, Bo nie zawsze Co bywa, choć z najlepszej sprawy I z zapędu pańskiego, i z rad pańskiej ławy,

Nic zaś nie tylko z Czego, lecz z Niczego będzie,

To Nic nad wszytkie rzeczy potężne jest wszędzie.

Nic na święcie ogólna piąta esencyja,

Z którą nigdy nie zrówna żadna alchimija.

Bo ta z pewnych metalów, z pewnych ziół się rodzi,

A Nic zaś ze wszytkiego moc swoje wywodzi. Przykładów tu dalekich nie trzeba: domowe Mamy przykłady tego i stare, i nowe.

Ono sławne Coś, które rokoszem rządziło.

Jako sam dobrze pomnisz, w^r Nic się obróciło.

To Nic jednak sprawiło potem amnistyją,

A ta zaś rozróżnionych głów i serc uniją,

Z unijej zgoda miła, z tej zaś pokój trwały,

A z pokoju obfitość i dostatek cały.

Nic nabawiło teraz, jako widzim, tego:

Nic z zaciągów, Nic z wojny i Nic ze wszytkiego.

O, Nic niewysłowione, które wszytkie trwogi l burdy ludzkie króeisz, i straszne pożogi!

1 ty odpuść, o książę, choć łaskawe nieba Wszytkim cię obdarzyły tak, jako potrzeba.

Umysłu, ciała, szczęścia (jak mówią) darami I sławą nieśmiertelną za twymi dziełami,

W czym wszytkim i na ten rok. i w potomne lata Chowając cię w łasce swej i sławie u świata.

Niechaj cię Bóg pomnaża, a trofea twoje Radziwiłłowskie wiecznie niech zdobią podwoje!

136