I w odmianach czasu smak jest 63

DANIEL NABOROWSKJ (1573—1640)

Urodził się w Krakowie jako syn aptekarza, Szymona Ronenberga. Po ukończeniu niższych studiów w Krakowie kształcił się w Wittenber-dzc. a od 1593 do 1595 r. w Bazylei, gdzie studiował medycynę i ogłaszał rozprawy z tego zakresu, dedykując je Wacławowi Leszczyńskiemu i Naruszewiczom, magnatom z Litwy. W połowic 1595 r. wyjechał do Orleanu na studia prawnicze. W 1596 r. był już w Strasburgu, gdzie udzielał lekcji języków obcych, m.in. Januszowi Radziwiłłowi. Od 1601 r. przebywał w Padwie jako ochmistrz dworu Rafała Leszczyńskiego, z którym wspólnie pobierał lekcje w zakresie inżynierii wojskowej u Galileusza. W 1602 r. powrócił do kraju i osiadł na dworze Janusza Radziwiłła jako sekretarz i lekarz. Brał zapewne udział w rokoszu Zebrzydowskiego. w^t którym książę odgrywał dużą rolę. W 1608 r. wyjechał z księciem do Niemiec, potem do Anglii ( 1609), następnie do Praneji i Włoch, skąd powTÓcił jesicnią 1610 r. Jako agent dyplomatyczny Radziwiłła posłował do króla angielskiego Jakuba 1, do elektora brandenburskiego w Berlinie, towarzyszył księciu w podróży do Królew^łca i Gdańska, bywał w Warszawie. W 1620 r. ożenił się z w'dową po Piekarskim. Po śmierci Janusza Radziwiłła przeniósł się na dwór jego przyrodniego brata Krzysztofa, gdzie znów pełnił funkcję zaufanego agenta, posłując jako dyplomata m.in. do Niemiec; do 1622 r. prowadził w Rydze wtoz z Krzysztofem Białło-zorem rokow^rania ze Szwedami o zawarcie ro-zejmu. W czasie pobytu w Dołatyczach opiekował się chorym przyjacielem, Salomonem Ry-sińskim (zm. 1625). W 1633 r. odbył jako opiekun Anny Radziwiłłowej podroż na Węgry. Po powrocie uzyskał urząd sędziego grodzkiego w Wilnie, gdzie przeniósł się już na stałe wraz z rodziną, odgrywając coraz większą role w ruchu różnowierczym. Zmarł latem 1640 r. w Wilnie. Pochowany został w Kicmowie.

Spuścizna literacka Naborowskicgo pozostała

123