Obraz0032

Rys. 5.12. Schemat chłodziarki

Składa się ona ze sprężarki s, rozprężurki r oraz dwu wymienników ciepła. Jhieg porównawczy, rys. 5.13, dla chłodziarki przedstawionej na rys. 5.12, Mada się z dwu izentrop i dwu izobar, Jest to lewobieżny obieg Braytona, tzw. ibicg Joule’a.

Kys. 5.13, Lewobieżny obieg Braytona (Joule'ft) vt układzie j>V (a)

fcT-S (b)

Wydajność chłodnicza takiego obiegu może być obliczona następująco:

(5.24)

^£ch,

P<l/.ie: n = p2/pi.

(.7. Obiegi parowe

C_p(T₂-T,)-C_p(T,-T₄)

|    . _q« _    c_p(t,-t₄)    i

Siłownią nazywa się zespół urządzeń przepływowych, w których odbywa ię obieg o dodatniej pracy L₀.

Siłownia parowa jest to siłownia, w której najczęstszym czynnikiem robo /ym jest woda. Realizacja obiegu w takiej siłowni jest związana z przemianami lazowymi czynnika: parowaniem i skraplaniem, a obieg nazywa się obiegiem <’lausiusa-Rankine’a (C-R). Istnieją także siłownie pracujące według obiegu (’-R, w których czynnikiem obiegowym jest np. mieszanina H₂0 + NH₃, SF₆, Hg t inne.

5.7.1. Obieg Clausiusa-Rankme’a z przegrzewem pary

Podstawowy układ klasycznej siłowni parowej jest przedstawiony na rys. '>.14. Na rysunku 5.15 przedstawiono obieg z przegrzewaniem pary w siłowni parowej, składający się z dwóch izentrop i dwóch izobar, przy czym zakłada się, /r stan n₃ leży na dolnej krzywej granicznej (wrzenie wody).

przewody (rurociąg parowy)

Rys. 5.14. Podstawowy układ klasycznej siłowni parowej Praca jednostkowa rozprężania przegrzanej pary wodnej w turbinie »i.r = (h_I-h₂)>0    (5.25)

k;|d dla strumienia pary m produkowanej w kotle moc turbiny

N_t = L_{t r} = m I, _r    (5.26)

ł “i aea jednostkowa sprężania cieczy w pompie (na ogół pomijalnie mała)

ti,s = h₃ - łu ~ v₃(p_t - p₂) < 0    (5.27)

■ aipowiednio moc pompy

f5.28j

N_p = iń|U