HPIM6052

10

10

Rys.12

Jako wskaźnika używa się układu optycznego analogicznego jak w ciśnieniomierzach termomolekularnych. Bezpośredniemu pomiarowi podlega najczęściej czas, w ciągu którego amplituda drgań zmniejsza się do połowy wartości początkowej. Zakres pomiarowy ciśnieniomierzy tego typu zawiera się w granicach lo"" ♦

10“⁵ Tr. Ich cechę stanowi okresowość pomiaru.

3.2.4.2. Ciśnieniomierze z elementem wirującym

Czujnik ciśnieniomierza stanowi para elementów kołowych lub cylindrycznych (rys.13). Jeden z nich zawieszony jest na taśmie torsyjnej, natomiast drugi wprowadzany jest w ruch wirowy przez zewnętrzne pole magnetyczne dużej częstotliwości. Wartość ilości ruchu (moment) przenoszonej do powierzchni stałej jest proporcjonalne do lepkości czynnika, a więc również do jego ciśnienia. Zatem miarę ciśnienia stanowi kąt skręcenia taśmy torsyjnej nej. Tako wskaźnik najczęściej wykorzystywany jest układ optyczny. Przyrządy tej grupy po-U    krywają zakres do 10 ' Tr. Ioh cechami charak

terystycznymi są możliwość pracy ciągłej,

Rys.13 względna łatwość pomiaru oraz dość niska dokładność.

3.3. Ciśnieniomierze grawitacyjne

Istotną cechą ciśnieniomierzy grawitacyjnych jest fakt równoważenia sił pochodzących od mierzonego ciśnienia (bądź różnicy ciśnień) siłami grawitacyjnymi. Z Innych .właściwości należy wymienić ich dużą dokładność i dużą bezwładność. Wśród przyrządów tej grupy można wydzielić dwa typy, a mianowicie cieczowe 1 obciążnikowo- tłokowe.

3*3*1• Ciśnieniomierze cieczowe

Ciśnieniomierze cieczowe posiadają wyjątkowo dużą ilość mutacji konstrukcyjnych* Jest to wynikiem możliwości kompilacji różnych rozwiązań poszczególnych problemów pomiarowych, takich jak zagadnienie mierniczego poziomu odniesienia, zagadnienie czułości, zagadnienie napełniania lub "odpowietrzania”.    ^

3.3.1.1. Ciśnieniomierze cieczowe elementarne

Elementarny ciśnieniomierz cieczowy stanowi szklana rurka wygięta w kształcie litery U o ramionach, których osie pokrywają się z kierunkiem działania przyśpieszenia grawitacyjnego, wypełniona częściowo cieczą. Wskazuje on różnicę ciśnień działajcych na swobodne powierzchnie cieczy w obu ramionach (rys*14>).

Na mocy równania równowagi sił różnica ciśnień wyrazi się zależnością:

_P1 - p₂ = (h2 f₂ - Ł, + h ?₀) _8<J

Rys.14

przy czym wysokości mierzone są wzdłuż linii pola grawitacyjnego* Zależność ta jest ścisła pod warunkiem, że wymiary poprzeczne ramion są większe od tzw. średnicy kapilarności. W przeciwnym bowiem przypadku należy do równania równowagi sił wprowadzić składniki wynikające z napięć powierzchniowych w obu ramionach* Bardzo często dwa pierwsze człony, stojące po prawej stronie znaku równości, są pomijane bądź tó ze względu na

= *2 ^przy ?1 ” ?2    ****    % ~ ?2^?c •

Należy tu podkreślić, iż przyjmując wszelkiego rodzaju założenia upraszczające należy każdorazowo przeanalizować ich zasadność*

Na względzie trzeba mieć również, że gęstości w równaniu równowagi są wartościami średnimi* Są one w praktyce zależne głównie od temperatury otoczenia. Fakt ten odgrywa istotną rolę wtedy, gdy zewnętrzne pole temperatur charakteryzują duże gradienty*