Przecinanie jest sposobem rozdzielania materiału. Może ono być wykonywane ręcznie lub maszynowo.
Cięcie blach różnej grubości, a także materiałów kształtowych odbywa się za pomocą nożyc. Blachy stalowe cienkie - do 1 mm grubości, tnie się nożycami ręcznymi, a blachy grubsze - do 5 mm, nożycami dźwigniowymi. Blachy najgrubsze - do 32 mm, tnie się nożycami gilotynowymi o napędzie mechanicznym, a pręty oraz kształtowniki przecina się nożycami uniwersalnymi.
Przy cięciu materiałów nożycami pracują dwa noże, z których jeden jest najczęściej nieruchomy. Między noże wsuwa się blachę, która ma być przecięta, np. według rysy traserskiej. Ruch noży (noża) powoduje ich wgłębianie się w blachę i stopniowe przecinanie. Proces cięcia przebiega w trzech kolejnych fazach pokazanych na rys. 5.1a,b,c.
a)
Rys. 5.1. Kolejne fazy cięcia metali: a) nacisk, b) przesunięcie materiału, c) rozdzielenie materiału, d) ustawienie noży pod prawidłowym kątem do cięcia
Nożyce dźwigniowe (rys. 5.2) służą do przecinania blach grubych i płaskowników. Wyposażone są one w przytrzymywacz, który zapobiega wyginaniu się blachy podczas cięcia, oraz w zderzak umożliwiający cięcie większej liczby odcinków blachy o tych samych wymiarach.
Nożyce krążkowe (rys. 5.3) stosowane są do cięcia blach po dowolnych liniach krzywych. Noże w nożycach krążkowych mają kształt krążków o zaostrzonych krawędziach tnących. Oba noże są napędzane i obracają się z jednakową prędkością. W czasie cięcia po linii krzywej noże zachodzą na siebie. Noże krążkowe mogą mieć różny kształt i różne ustawienie. Do napędu noży sprzęgniętych ze sobą za pomocą kół zębatych służy silnik elektryczny wbudowany w korpus.