Równowaga czynnościowa - równowaga między pobieraniem tlenu a zapotrzebowaniem organizmu na tlen. Zapotrzebowanie mięśni na tlen i pochłanianie 02 przez organizm utrzymują się na stałym poziomie, jeżeli obciążenie wysiłkowe jest stałe.
W miarę trwania wysiłku jego koszt energetyczny stopniowo się zwiększa. Wynika to m.in. z
- pogorszenia koordynacji ruchów na skutek narastającego zmęczenia,
- zwiększenia udziału WKT w pokrywaniu zapotrzebowania energetycznego,
- podwyższenia wewnętrznej temperatury ciała,
- działania hormonów kalorygennych,
- zwiększenia pracy mm. oddechowych
- zwiększenia HR
Im większa jest wydolność fizyczna człowieka (większe V02max), tym mniejsze jest zwiększenie HR podczas długotrwałej pracy mięśniowej.
SV podczas długotrwałej pracy mięśniowej zmniejsza się tym bardziej, im większe jest obciążenie względne organizmu. Po godzinie wysiłku SV zmniejsza się o kilkanaście % w stosunku do wartości osiąganej w początkowaych minutach wysiłku.
Meehamsn :mnejs:«nia $7 nic jest kora jasny. Pevin< idę woje odgrywać grwnadicriic krwi w nserymash pOjcmitcśao/rfch dolnej potowy <ibł* nr.i? ternwogulacyjnc procinicKĆWnle krvsi do nacayń kiwooołnyrh skóry
Pojemność minutowa serca - nie zmienia się istotnie podczas długotrwałych wysiłków fizycznych, jeśli nie prowadzą one do odwodnienia organizmu.
AVd wzrasta, co jest zrozumiałe w sytuacji, w której wzrostowi V02 nie towarzyszy zwiększenie CO.
Ciśnienie tętnicze - im większe obciążenie, tym większe jest obniżanie się BP w stosunku do wartości po 10 minutach 'wysiłku.
Prawdopodobnie w zmianach czynności układu krążenia zjawiskiem pierwotnym jest zmniejszenie SV, co prowadzi do wzrostu HR, tak że CO pozostaje nie zmieniona. Pokrycie zwiększonego zapotrzebowania organizmu na tlen może zachodzić tylko w wyniku wzrostu AVd.
Podobnie jak w przypadku zmian stężenia mleczanu we krwi można wyznaczyć wielkość obciążenia progowego, przy którym stężenie amin katecholowych zaczyna szybko wzrastać. Próg katecholaminowy występuje przy podobnym obciążeniu jak próg mleczanowy.
Trening fizyczny powoduje zmniejszenie wysiłkowego zwiększenia stężenia NA we krwi.
Uchwytne zwiększenie stężenia adrenaliny pojawia się zwykle przy obciążeniach większych od tych, które powoduje wzrost stężenia NA we krwi.
1. Choroba niedokrwienna serca
2. Kardiomiopatia przerostowa, zapalenia, zmiany zwyrodnieniowe
3. Pęknięcie tętniaka serca lub aorty
4. Pęknięcie tęniaka tętnicy mózgowej
5. Wady rozwojowe serca i krążenia wieńcowego
Istnieje możliwość wyczerpywania się zdolności wydzieiniczej rdzenia nadnerczy w czasie długotrwałego wysiłku. Długotrwały wysiłek może doprowadzić do zmniejszenia się wzrostu stężenia A we krwi w odpowiedzi na hipeglikemię.
Szczególnie duży wzrost stężenia a mm katecholowych we krwi towarzyszy wysiłkom statycznym.
Współczulny układ nerwowy odgrywa podczas wysiłku fundamentalną rolę w kontroli funkcji układu sercowc-naczymowego, a także w mobilizacji substratów energetycznych ze źródeł pozamięśniowych. Ponadto aminy katecholowe odgrywają bezpośredni wpływ na przemianę glikogenu i triacyicgliceroli w mięśniach.
Pod wpływem treningu fizycznego rozwijają się zmiany:
- nerwowej regulacji czynności układu krążenia
- morfologiczne w sercu i naczyniach krwionośnych modyfikujące hemodynamikę
- „wewnętrznych" właściwości mięśnia sercowego oraz zmiany jego metabolizmu
Zakres potreningowych zmian w układzie krążenia zależy od:
- intensywności i czasu trwania wysiłku
- częstości powtarzania treningu
- ogólnego czasu trwania treningu (miesiące, lata)
Znaczenie ma także „wyjściowy" stan układu krążenia oraz wiek trenującego człowieka.