out 0131

110 T<oń,i y jnoilsl firyekicopth

w podmiocie, musi być treścią utajoną danego stanu intuicji, ażeby synteza myślowa odbyć się mogła.

Durndziebiość jest bezpośrednim wynikiem analitycznego działania apcrcepcji na intuicję, jeśli zjawienie się drugiego członu jest uwarunkowane przez początkowy stan intui-eyjrty, przez „rodnik” myśli. Drugi człon jest jedynym oclem i kierunkiem działania apcrcepcji. Nic byłby on ostatnim członem jednostki myślowej, nic zamykałby jej wskoń-i zoną całość dwudzielną, gdyby apcrccpcja nic działała analitycznie, lecz syntetycznie. Gdyby pierwszy atrybut (lub orzeczenie w ogóle) nic był uwarunkowany przez stan intuicyjny ..przedmiotu'', to tak samo drugi, trzeci i wszystkie inne atrybuty, jakie się dają pomyśleć o danym przedmiocie, zjawiałyby się niezależnie od początkowego członu myśli, apcrccpcyjnym wyborom z x, wobec którego to wyboru pierwszy stan intuicyjny a spełniałby tylko rolę ogólnego liodźca, i w takim razie myśl — po drugim członie nie potrzebowałaby wracać do przedmiotu, żeby objawie inny jego atrybut, lecz posuwałaby się swobodnie w kierunku różnych orzeczeń, według jakiegoś prawa uitlo-dzifhif.Ai, co jednak nic ma wcale miejsca. Właściwością bowiem myśli jest co, że jakkolwiek by ona rozkładała dany przedmiot na atrybuty (do czego stale dąży), tak że w przedmiocie pozostawałoby logiczne zero, to jednak myśl z samych atrybutów złożona jest niemożliwa, i każdy / nich odnosi się nic do jakiegoś zjawiska pustego, bez treści, nie do czegoś zagadkowego, lecz do tegoż samego przedmiotu, który w początkowym stanie intuicyjnym był nam dany, chociaż myślenie pozbawiło go logicznie wszelkich cccii zjawiskowych. Dzieje się to właśnie wskutek tegu, że po każdym wydzieleniu atrybutu apcrccpcja powraca znowu do pierwszego stanu intuicyjnego «, by stworzyć nowy dwu-dzial w sobie zamknięty, że każdy akt jej daje dwud/.ielność zjawiskową na danym stanie intuicyjnym dokonaną.

Rzecz jasna, że obie te zasadniczo cechy jednostki myślowej - jedność i dwud/.ielność, wynikając z. analilyczjiegr działania apcrcepcji na stan intuicyjny, odkrywają nam zarazem naturę samego stanu intuicyjnego — naturę zjawiska. Jeżeli bowiem zjawienie .się drugiego członu sądu (czyli powstanie jednostki myślowej) wymaga stale i niezbędnie działania apcrcepcji na dany stan intuicji, wewnętrznego wysiłku woli, aktu wyboru (jakim jest każdy akt uwagi dowolnej) ; jeżeli apcrccpcja działać może tylko na zjawisko i'tj. na dany stan intuicyjny), gdyż zjawisko istnieje tyłka przez to, ie jest rodnikiem myśli, myśl zaś z nic-Lstuicjącego (jako dany stan psychiczny) wyobrażenia pochodząca jest niemożliwa (wynikałby bowiem z tego taki bezsens, że istniejący stan świadomości nie byłby zjawiskiem, nieistniejący zaś byłby zjawiskiem danej chwili, tj. urzeczywistnionym) - - to rzecz jasna, żr zjawisko musi przedstawiać w samej swej istocie zbiorowość możliwości różnorodny, h stanów psychicznych, a ich spójność syntetyczna jaka w myśli występuje— musi być jednością współncg( pochodzenia. Gdyby stan intuicyjny posiadał tylko jedną „możliwość”, apcrccpcja nie miałaby czego wybierać, nic miałaby w stanic intuicyjnym żadnego pola do działania, i udział jej w powstaniu sądu byłby zupełnie zbyteczny : jedyna możliwość urzeczywistniałaby się żywiołowo, nieświadomym procesem skojarzeniowej zmiany, bez żadnego wysiłku wewnętrznego, licz aktu woli. Jeżeli zaś tak nic jest. jeżeli udział apcrcepcji czynnej jest nieodzownym warunkiem powstania jednostki myślowej, to dowodzi, żr każdy stan intuicyjny jest polem wykom dla apcrcepcji. kondensatorem wielu możliwości, z których jedna urzeczywistnia się aktem woli — jako drugi człon sądu, two-