To jest właśnie idea pracy Hoggarta: „autentyczna społeczność klasy robotniczej znajduje się w procesie rozkładu w ramach kulturowej niepamięci kultury masowej i amerykanizacji” (ibid., s. 217-261 i 345-399).
Myśląc o postawowych problemach, z jakimi wiąże się to pojęcie amerykanizacji, możemy przejść do bardziej generalnej krytyki teorii kultury masowej. Istnieją także inne sposoby rozumienia procesu amerykanizacji w Wielkiej Brytanii. Przyjrzymy się obecnie niektórym z nich, po czym przejdziemy do ogólnych krytycznych konkluzji tego rozdziału.
Wielu dziewiętnastowiecznych krytyków kulturalnych skupiało się na amerykanizacji, gdyż identyfikowali ją oni z populizmem demokratycznym i obawiali się zagrożenia rządu przez masy i obniżenia standardów kulturalnych. Inni wszakże łączyli Amerykę z demokracją, nowoczesnością, racjonalnością i nauką. Naukowiec T.H. Huxley widział w Ameryce obietnicę naukowej i racjonalnej przyszłości. Huxley był optymistą, który nie dostrzegał żadnych realnych korzyści w próbie zachowania przeżywających się form społecznych i kulturalnych. Przeciwnie, podkreślał on ogromne możliwości, jakie daje nowoczesność. Jak zauważył Johnson:
Hindey był optymistą co do kierunku, w jakim rozwija się społeczeństwo, a uczucie to wyrażał jego stosunek do Ameryki. Wizyta w tym kraju przepełniła go radością i optymizmem. Opisując swój pierwszy ogląd Ameryki, wspominał przyjemność, jaką odczuwał, widząc wieże i budynki poczty oraz innych centrów komunikacyjnych na miejscu kościelnych iglic. Iluxley zinterpretował to pierwsze wrażenie jako symbolizujące zainteresowanie Amerykanów raczej wiedzą niż przesądami (1979, s. 50).
Przykład Huxleya jest instruktywny, ponieważ jego poglądy ilustrują alternatywne rozumienie Ameryki i amerykanizacji; może to stanowić krytyczny komentarz do teorii kultury masowej.
Przyglądając się tej alternatywie, rozpocznijmy od czytelników i upadku standardów literackich, na czym skupili się Q.D. Leavis i Orwell. Inne rozważania wskazują, iż, mówiąc socjologicznie, rozpatrywane kwestie polegają na czymś o wiele bardziej złożonym niż prosty upadek standardów. W swoich dyskusjach z członkami klasy robotniczej na temat ich przeszłego życia, co było próbą skonstruowania historii oralnej, Worpole stwierdził, że dla zaskakująco wielu jego rozmówców jedynymi
37