P040311 44

We współczesnej teorii budowy atomów elektrony nie są traktowane jako cząstki krążące po orbitach dookoła jądra, lecz jako paczki falowe poruszające sie w otoczeniu jądra. W mechanice kwantowe) me można określić toru elektronu lecz wyznacza się tylko prawdopodobieństwo przebywania elektronu w danym obszarze Wynika to z zasady nieoznaczoności Heisenberga tzn.

nie jest możliwe jednoznaczne i zarazem dokładne określenie położenia i prędkości elektronu. Oznacza to, że im dokładniej określi się położenie elektronu to z tym większym błędem obarczony będzie pomiar jego prędkości.

Elektron można sobie wyobrazić (w pewnym uproszczeniu) jako chmurę ładunku ujemnego rozprzestrzenioną od jądra aż do nieskończoności wykonującą dwa ruchy orbitalny (wokół jądrowy) i wewnętrzny, którego konsekwencją są magnetyczne właściwości elektronu

Orbity stacjonarne w modelu Bohra w mechanice kwantowej zostały zastąpione pojęciem stanu kwantowego, czyli stanu, w którym pięć parametrów ruchu elektronu podlega kwantowaniu

• energia (podział stanów kwantowych na powłoki),

•wartość orbitalnego momentu pędu ( podział powłok na podpowłoki),

•orientacja przestrzenna wektora momentu pędu (poziomy orbitalne).

•wartość wewnętrznego momentu pędu zwanego spinem (spin - wielkość wektorowa charakteryzująca pewien wewnętrzny ruch elektronu)

_Ł eona wektora spinu