P1030649

u

nitra non habeo |

Święte cidło, święte półce,

Dostojnego Stanisława,

Jonżo wyszedł <z> Szczepanowa.

Ton jeszcze <w> swej młodości Napełńion Boskiej miłości, Wiodąc swój żywot we cności, Wytrwał w swej sprawiedliwości. ultra non habeo

Widząc poselstwo duchowne,

U o nim słuchy chwalebno, Wzyw&jąc Bogd miłego,

Wzięli go zd biskupi swego.

W ton czds Bolesław królował,

Ton wiolo złego podziałał:

Dla uczynku swego złego Nie ndjżrzał biskupi świętego.

Oskarżyli go ziemianie,

Iż kupił świeckie imienie Pr&wą niesprawiedliwością:

Chcieli go dostdć bliskością.

Wskrzesił Piotrd z Piotrdwind, Umdrłego ziemidnind,

Co leżał trzy ldtd w grobie, Wskrzesił go ud świddectwo sobie.

Boska go prawdd wspomogłd,

Z fałszywych rzeczy wywiodłd:

Nie ndlezion w żadnej winie, Został sio przy Piotrdwinie.

Karał krold z okrutności,

Iż dręczył lud bez lutości:

Nie mdjąc żadnej bdczności, Używał swej okrutności.

Dał nań klątwę jdk nd złego, Podług prdwd duchownego:

By się bał Bogd miłego,

By nie dręczył ludu Bożego.

Kroi się okrutny pobudził,

Iż był w rozumie zdbłądził:

Z poduszczenia duchd złego Zabił biskupd świętego.

Rozmiotał w polo kdwdlce,

Chcąc by to mdrnie strawiono, Przez psy, przez ptaki skarmiono.

Ale Pan Bog z wysokości Bronił cidłd, świętych kości:

Nd pociechę swego ludd Wnet pokazał wielkie cudd.

Z czterech części świdtd tego Ku obronie swego świętego Cztery ptaki, orły prdwe,

Zesłał jest zd strożo pewne.