POSTĘPOWANIE W STANACH NAGŁYCH
pacjentom z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc należy podawać tlen o wysokim przepływie. Przepływ ten można następnie stopniowo zmniejszać w miarę poprawy stanu klinicznego, kierując się wynikami badań gazometrycznych krwi tętniczej.
Uszkodzenia szyjnego odcinka rdzenia kręgowego bardzo rzadko stanowią problem u pacjentów z ostrymi chorobami internistycznymi. Wyjątek stanowią pacjenci z chorobą reumatyczną, zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa i zespołem Downa. Objawy kliniczne tych schorzeń są na ogół łatwo rozpoznawalne. Należy jednak zachować znaczną ostrożność w przypadku starszych osób z „udarem mózgu", które znaleziono nieprzytomne u podnóża schodów. W przypadku podejrzenia urazu kręgosłupa w odcinku szyjnym należy natychmiast poprosić o pomoc w wykonaniu unieruchomienia zabezpieczającego rdzeń kręgowy.
Hipoksja zabija - z tego powodu należy ją zwalczać w pierwszej kolejności!
Hiperkapnia nie jest przyczyną zgonu pacjentów, _u których prowadzona jest suplementacja tlenem.
Monitorowanie
Po wykonaniu intubaq'i dotchawiczej należy monitorować stężenie dwutlenku węgla w powietrzu koń-cowo wydechowym, umożliwia to bowiem potwierdzenie właściwego położenia rurki intubacyjnej.
B - oddychanie (Breathing)
Cel = wykrycie i usunięcie zagrażających życiu zaburzeń - skurczu oskrzeli, obrzęku płuc i oplucnowej odmy prężnej.
Ocena
Utrzymanie drożności dróg oddechowych nie wystarcza do zapewnienia właściwej wentylacji. Konieczne jest ponadto prawidłowe funkcjonowanie ośrodka oddechowego i płuc oraz skoordynowane ruchy przepony i ścian klatki piersiowej.
Badanie klatki piersiowej
• Zabarwienie powłok/zmiany skórne/wysypka
• Częstość oddechów
• Wysiłek oddechowy
• Symetria ruchów oddechowych
Podczas badania należy zwrócić uwagę na obecność sinicy, częstość czynności oddechowej oraz wysiłek oddechowy i symetrię ruchów klatki piersiowej. Trzeba zbadać palpacyjnie tchawicę, zwracając uwagę na jej ewentualne zniekształcenia lub przemieszczenie. Położenie tchawicy i uderzenia koniuszkowego serca może świadczyć o przesunięciu śródpiersia. Należy opukać przednią ścianę klatki piersiowej nad górnym, środkowym i dolnym polem płucnym, oceniając różnice odgłosu opukowego pomiędzy lewą i prawą połową klatki piersiowej. Trzeba powtórzyć to postępowanie na tylnej ścianie klatki piersiowej oraz w linii pachowej w celu wykrycia obszarów o odgłosie bębenkowym (powietrze), stłumionym (płyn śródmiąższowy) lub bardzo stłumionym (płyn w jamie oplucnowej). Niezbędne jest osłuchanie klatki piersiowej w celu ustalenia, czy szmer oddechowy jest słyszalny czy niesłyszalny, czy też może słyszalne są szmery dodatkowe. Dodatkowych informacji dostarczy użycie pul-soksymetru.
Niektóre stwierdzone objawy fizykalne mogą sugerować pozapłucną przyczynę niewydolności oddechowej. Należy wówczas poszukiwać objawów potwierdzających rozpoznanie np. niewydolności lewokomorowej.
17