ją dowolny (lecz w obu grupach jednakowy) procent osób całej próby, np. po 10%, 25",, czy 50%.
Nasze dotychczasowe rozważania dotyczyły problemu obliczania mocy dyskryminacyjnej tych pozycji kwestionariusza, które miały postać dwukategorialną (dwuwa-gową), tzn. takich, w wypadku których odpowiedzi zgodne z kluczem uzyskiwały w ocenie 1 pkt, a odpowiedzi niezgodne z kluczem 0 pkt. Problem komplikuje się, jeżeli zechcemy obliczyć moc dyskryminacyjną pozycji wielokategorialnych, jak np. w wypadku Kwestionariusza Kontroli Emocjonalnej, którego pozycje były czterokate-gorialne (kategorie: zawsze, często, rzadko, nigdy).
Przedstawiamy teraz regułę, według której można sprowadzić pozjcję wielokategorialną do postaci dwukate-gorialnej — „zero-jedynkowej”, która umożliwi zastosowanie wyżej omówionych technik obliczania mocy dyskryminacyjnej. Jest to reguła podana przez Edwardsa i Kil-patricka (Edwards, 1957, s. 213). Pokażemy jej zastosowanie na przykładzie pozycji zaczerpniętej ze skali kontroli antycypacyjnej KKE. Tabela 6.2. przedstawia rozkłady odpowiedzi na pozycję 20 tej skali udzielonych w grupach dolnej i górnej, które obejmują po 27% całej próby.
Tabela 6.2. Rozkład odpowiedzi na pozycję 20 (KKE) N = 200
Kategorie odpowiedzi |
Wagi |
Liczba odpowiedzi w dolnej grupie (27% próby) |
Liczba odpowiedzi w górnej grupie (27% próby) |
Nigdy |
3 |
0 |
8 |
Rzadko |
2 |
8 |
23 |
Często |
I |
31 |
18 |
Zawsze |
0 |
15 |
5J |
Suma |
54 |
54 |