PICT5374

Są konfliktowe, a ich nastrój często się zmienia

Polecenia dorosłych wyko-nują wybiórczo

i przyśpieszaczem ich złości jest gtownu . nadruchliwość. Dlatego nie powinno sir. !^Ch ponaglać, pośpieszać, a w rozmowie vLw nywać gwałtownych gestów, krzyczeć. rywać Im. gdy mówią. Powinno się’ miast dać sobie i dziecku trochę czasu n przemyślenia. Niewskazane jest dążenie <j rewanżu na zasadzie: „jak ty mnie. t_ak j° tobie".

Dzieci nadpobudliwe nie przestrzegają dy_s. cypliny, są kłótliwe, skore do bijatyk. ? za^. dy pierwsze zaczepiają i wywołują sprzeczki z innymi dziećmi. Mówią zwykle podniesionym głosem, szybko i często chaotycznie z powodu tzw. gonitwy myśli. Może wystąpić u nich zacinanie się. jąkanie, połykanie końcówek. Po gwałtownym, często agresywnym wybuchu szybko się nużą i męczą, popadając nawet w stan bierności i apatii. Czasem występują u nich tiki. obgryzanie paznokci, a nawet mimowolne moczenie się. Przy nadmiernej pobudliwości mogą występować zaburzenia snu. np. płacz we śnie. krzyki przez sen. zrywanie się. Występują u nich częste i krańcowe zmiany nastroju. łatw'o się irytują, bywają szorstkie dla innych. Sprawiają wrażenie, jakby żyły w ciągłym niepokoju i pośpiechu. Nie dbają

0    swoje rzeczy, książki, zeszyty.

Respektują i wykonują polecenia wymagające chwilowego skupienia uwagi i niewielkiego nakładu pracy. Polecenia wykonują wybiórczo: tylko te. które są adresowane bezpośrednio do nich. i tylko pochodzące od tych osób. z którymi są w' dobrych relacjach emocjonalnych. W zasadzie nie słuchają

1    nie wykonują poleceń kierowanych do ca-

łcj grupy czy klasy. Przeciwstawiają się zakazom i’ silnie protestują, gdy zabrania im _się robić to. na co mają w danej chwili ochotę. Łatwo nawiązują kontakty z innymi dziećmi, ale też i często popadają z nimi w konflikty, bo lubią przewodzić w grupie lub czymś się wyróżniać. Przez to bywają albo uwielbiani, albo znienawidzeni przez rówieśników.

Dzieci nadpobudliwe rysują i piszą szybko.    Przy niepowo

przeważnie brzydko, nie dbając o dokład-    dzeniach

ność (ich pismo nosi cechy pisma dysgra-    larwo się

licznego, do tego stopnia, że niekiedy same    zniechęcają

nie są w stanie odczytać tego. co wcześniej napisały). Dlatego w sytuacji sprawdzianu okazują niepokój, trudno im się skupić.

Pracują wówczas poniżej swoich możliwości Chętnie uczestniczą w zabawach zespołowych. ale przy niepowodzeniach szybko się zniechęcają. Występują z inicjatywą zabaw ruchowych, ale w trakcie zabawy potrafią ją przerwać i zając się zupełnie czymś innym.

Nic lubią zabaw wymagających wysiłku (także intelektualnego). Nie potrafią pr/e-grywać w grach zespołowych, a gdy przegrywają. to obrażają się i obwiniają innych o przegraną.    ^J

Silne zahamowanie

Dzieci zahamowane najlepiej czują się w rodzinie i często przez dłuższy czas nie ujawniają cech zahamowania, ponieważ w rela-

dzieci zahamowane z trudem

do szkoty

adaptują się

65