P5280929

W thOujimh bibliografii było co najmniej kilku moimmtów |irw-lontowych, wpływających na Jej rozwój I przeobrażenia Znajdowało to zazwyczaj swoje odbicie w zwiększonym zainteresowaniu jej problematyką l owocowało opracowaniami — czysto wybitnymi — tej problematyki. Charakterystyczne jest. że zazwyczaj zmiany te determinowała niemal w równym stopniu myśl techniczna (wynalazek druku. reprografii. maszyn cyfrowych), jak i naukowa Ostatni tuki okres przemian wiąże siy wiyc z jednej strony z coraz szyb-szymi zmianami technik kumputerowych. z drugiej — z powstaniem nowych metod badawczych, wykształconych przede wszystkim przez naukometriy i biblioinetrię.

Bliskich związków bibliografii i bibliometrii nie trzeba uzasadniać. są one łatwo dostrzegalne. Podstawową metodą bibliografii jest opis bibliograficzny. Podstawową jednostką pomiarów blbilometry-cznych jest również opis bibliograficzny. Obie te dziedziny kształtują i dostosowują go do swoich potrzeb, w zależności od tego. Jak głęboko chcą wniknąć w strukturę, czy treść dokumentu. Zasadniczą różnicę stanowi zaś to, że bibliografia zajmuje się także Jednostkowymi opisami, bibliuiuclnę natomiast interesują wyłącznie zbiory opisów lub pewnych ich elementów.

0 ile pozycju bibliografii jako odrębnej dyscypliny jest powszechna* uznana, to różnie postrzegany bywa status bibliometrii. Nie czas tu i miejsce na szczegółowe rozważanie tego problemu. Godne podkreślenia wydają się jednak głosy włączające w obszar badawczy bibliografii bibliometrię. a przynajmniej tę jej część, która jest związana z dokumentami jako obiektami, ale nie nośnikami informacji (np. rozmiar dystrybucji! książek, wykorzystanie różnych źródeł). Proponuje się objęcie tego typu badań nazwą analizy bibliograficzej*. Można też napotkać stwierdzenie, że analiza cytować (kojarzona zazwyczaj z naukomelrią i bibliometrią) jest częścią metody bibliograficznej. Szeroko uzasadnia taki pogląd Krystyna Hednarska-Ruszajowa ubolewając jednocześnie. Iż metodę tę sprowadza się tylko do tworzenia spisów bibliograficznych nie pamiętając, że ma jeszcze dwa inne warianty stosowane w praktyce, ale niezmiernie rzadko teoretycznie uogólniane. Nazywa je autorka analizą spisów dokumentów orsz właśnie analizą cytować bibliograficznych³.

* R. Hjcrppe: Aa outline ot bibliometrics and citaUoa mmlysis. Stockholm 1978, s. 88

¹ K. Bednarska-Huszajowa: Metoda bibliograficzna I jej zaaloiowa-nie. W: Z problemów metodologii I dydaktyki blbUotekoanawetwa i Informacji naukowej. Kraków 1980, a 39

01