polski ubior3

rękawy cienkiej białej koszuli, przyozdobione opaskami z tkaniny sukni. Wychodząc z domu na strój ten kobiety wdziewały złotolitc szuby na futrze, a w celu podkreślenia luksusu zaopatrywały się w modne i kosztowne dodatki (rys. 89b). Do nich między innymi można zaliczyć rękawiczki z cienkiej żółtawej skóry, z ozdobnie rozcinanymi palcami, spod których było widać pierścienie, oraz pasy metalowe przypominające formą ogniw dawne pasy rycerskie (fot. 17 i 19).

Pasy, nazywane w inwentarzach „obręczami⁴⁴, mogły być zapinane bez użycia klamer, na co wskazują zabytki sztuki polskiej, lub też zapinano je na prostokątne klamry z rytym rysunkiem (jak na ogniwach naszytych na skórze). Zabytkowa renesansowe pasy mają na brzegach jedwabne frędzelki, nazywane w XVI-wie< znych spisach majątkowych „strzępkami⁴⁴. Ze względu na znaczną wartość srebra, z którego je wykonywano, pasy wymieniane były dość często w spisach majątkowych XVII w., a później przeszły do kobiecego stroju ludowego z okolic Rzeszowa, zachowując tam dawną nazwę „obręczy⁴⁴ i rysunek ogniw w nieco grubszym wykonaniu. W takiej formie pasy przetrwały w stroju tradycyjnym aż do XX wieku.

Noszone w średniowieczu kobiece suknie bez rękawów, z tzw. popularnie kształtami, występowały także w XVI w. „Kształciki⁴⁴ miały różnorodne wycięcia pod szyją i byty często przyozdabiane małą

91.    Strój dzieur*ynkt polsku j -czarny „kształt", biała kotzulka i biahl faltłmrana spódnica

Z nasznicm potrójnych złotych galonów; rui głowic toczeni ca Z kwiatkami

92.    Toczeniee z perłami i wianuszkami