Propolis3

Sposób przyrządzania: (0,2%)

Zmieszać: 10 ml roztworu spirytusowego propolisu (20°/o) z 60 ml przegotowanej i ostudzonej wody.

Otrzymany roztwór ma kolor mleczno-kremowy.

Przy nieżytach błon śluzowych nosa propolizat wodno-spirytu-sowy przynosi znakomitą ulgę. Przy katarze zakrapia się do nosa kilka razy dziennie po 3—4 krople.

Do użytku zewnętrznego zaleca się maść propolisową: ma ona zastosowanie przy wszelkiego rodzaju oparzeniach, odmrożeniach, ranach, wrzodach, hemoroidach, żylakach, odleżynach.

Sposób przyrządzania: (10% — 15%)

70.0    g euceryny (lub wazeliny)

20.0    g lanoliny roztopić w naczyniu emaliowanym, dodać: 10—15 g kitu pszczelego i wstawić do naczynia większego z gorącą wodą. Mieszać ok. 10 minut drewnianą lub szklaną bagietką. Przecedzić przez podwójną gazę do słoiczka, gdy zastygnie stanowi gotową maść.

Maść kładzie się 2 X dziennie cienką warstwą na chore miejsca i przykrywa 4 warstwami gazy i bandażem.

Na całym świede szpitale nie mogą sobie dać rady z odleżynami i z gronkowcami Propolis jest tym lekiem, który przezwyciężył ten problem. Zupełnie rewelacyjne efekty daje także leczenie kitem pszczelim tkanki kostnej i chrzęstnej. Propolis jednocześnie regeneruje ją, dezynfekuje — a nawet uzupełnia ubytki kostne! Proces kostnienia przebiega równo, a kość nasyca się równomiernie solami wapnia i* fosforu; nie wykazuje przy tym żadnych działań ubocznych. W oparciu o doświadczenia własne i informacje z piśmiennictwa podejmowano próby leczenia preparatami propolisu różnych dolegliwości, które nie poddawały się leczeniu konwencjonalnymi metodami.

Przykładowe przypadki kliniczne tu omówione, poprzedzone były dokładnymi badaniami i przebieg leczenia był kontrolowany przez lekarzy:⁴

«E. Sitarska „Propolis jako lok", Wiadomości Zielarskie, Nr i—• iow_