Układ w Sieradzu w 1292 r.
W 1292 r. ruszyła wielka osobista wyprawa Wacława II przeciwko Władysławowi Łokietkowi. Przy władcy czeskim stanęli jego śląscy lennicy oraz Bolesław II płocki. Władysław Łokietek nie widząc możliwości obrony Sandomierza, zbiegł do Sieradza, gdzie został pokonany i zmuszony do zawarcia ugody z Wacławem II.
Na mocy układu sieradzkiego, Władysław Łokietek musiał zrzec się pretensji do ziemi krakowskiej i sandomierskiej oraz złożyć Wacławowi II hołd lenny z księstwa sieradzkiego i brzesko - kujawskiego (w zamian mógł pozostać przy swojej kujawskiej dzierżawie).
Klęska Władysława Łokietka sprawiła, że Małopolanie zwątpili w jego możliwości przejęcia władzy w Krakowie i opowiedzieli się za Wacławem II. Liczyli tym samym, że dzięki czeskiemu władcy uda im się odegrać decydującą rolę w państwie. Rządy czeskie w Małopolsce utrwaliły się, do tego Wacław II miał wpływy także w innych dzielnicach.
Reformy Wacława Ił:
Z urząd starosty - namiestnik władcy w poszczególnych dzielnicach, w których sprawował pełnię władzy administracyjnej i sądowej
Z reforma monetarna - uporządkowanie i ujednolicenie waluty z czeską walutą Z system miar i wag - nawiązujący także do czeskiego systemu
S urzędy polskie - nie obsadzone lub pozbawione realnych praw (urzędy dworskie były tylko w Czechach, ponieważ tam znajdował się dwór)
Reformy te, dla Małopolan, były korzystne, ale zmierzały do scalenia tej dzielnicy z Czechami.
Przemysł II tymczasem sprawował władzę w Wielkopolsce. Jego ostrożna polityka miała w
zasadzie 3 główne cele:
Z zjednoczenie i utrzymanie całej Wielkopolski
Z odzyskanie Pomorza i przyłączenie go do Wielkopolski: Sprawy pomorskie były niezwykle istotne w polityce Przemysła II. Sytuacja na Pomorzu wciąż była bardzo niestabilna. Tamtejszy władca, Mściwój (Mszczuj) II, walczył ze swoimi krewniakami, do tego jeszcze dochodziły interwencje Brandenburczyków.
Umowa w Kępnie w 1282 r.: Przemysł II zawarł umowę o przeżycie z Mszczujem II, skierowaną przeciwko pretensjom margrabiów brandenburskich; w 1294 r. Mszczuj II zmarł i Przemysł II został uznany księciem pomorskim; dopiero wówczas zdecydował się podjąć starania o Kraków Z koronacja
Zjazd w Kaliszu w 6 11293 r. (tajny, ale szybko wyszedł na jaw)
Przemysł II, Władysław Łokietek i jego brat Kazimierz II łęczycki, pod patronatem arcybiskupa Jakuba Świnki, zawarli porozumienie przeciwko czeskim rządom w Krakowie. Sprzymierzeni książęta tytułowali się wówczas dziedzicami Krakowa - Przemysł II powrócił do dawnej tytulatury, anulując tym samym poprzednią cesję. Zawiązali oni koalicję wielkopolsko-kujawską przeciwko Wacławowi II i zawarli między sobą układ na przeżycie. Umocnieniu koalicji wielkopolsko-kujawskiej sprzyjało małżeństwo Władysława Łokietka z córką księcia wielkopolskiego Bolesława Pobożnego - Jadwigą.
Po zjeździe w Kaliszu Przemysł II podjął starania o koronę królewską. Sprzyjało mu kilka
czynników:
Z poparcie arcybiskupa Jakuba Świnki Z insygnia koronacyjne
Z posiadanie Gniezna - dawna stolica i tradycje koronacyjne
Z posiadanie Wielkopolski i Pomorza (Przemysł II: najpotężniejszy z książąt piastowskich)
81