psychospołeczna teoria horney 2

Obawa staje się osią naszych działań, powodując fiksację na jednym z nich ,

-Społeczeństwo jest winne temu, że człowiek musi:

( bać się i ze strachu kochać, -współzawodniczyć lub być ambitnym)

-Kultura odzwierciedla się w nerwicy nie tylko swymi defektami

-    Są środki obrony przeciw lękom, które podwyższają zdolność człowieka do pokonywania trudności

-    Zdrowy człowiek odczuwając w trudnej sytuacji lęk , może zredukować go rozwiązując trudny problem

• Podsumowanie: jeżeli frustrowane są działania nie mające na celu redukcji lęku, to frustracja ta nie musi mieć destrukcyjnego charakteru.

Np. człowiek dobrze znosi abstynencję seksualną , gdy czynności seksualne nie mają na celu redukcji lęku.

-    wyrażenie wrogości wobec otoczenia nie musi mieć skutków destrukcyjnych

-    protest ten może po prostu doprowadzić do zmiany stosunków społecznych na bardziej sprzyjające człowiekowi

Neopsychoanaliza wg Horney

-była całkowicie odrębnym kierunkiem (człowiek jest taki jakie są stosunki społeczne i ludzie, wśród których żyje)

-    miłość, władza, posiadanie czy dawanie nie muszą mieć patogennych skutków dla osobowości

-    formy kultury nie są ani złe ani dobre

-    Zły jest sposób realizacji związanych z nią dążeń i cel

-    świat, w którym wzrasta dziecko, nie musi wywoływać w nim poczucia niepełnowartościowości.

-    człowiek zdaje obie sprawę, że w jego otoczeniu mogą zdarzyć się takie wobec których będzie bezradny, bez szans obrony tego, co stanowi dla niego największą wartość,

-to lęk podstawowy, a reszta jest wtórna.

-    Odczucie zagrożenia może prowadzić do nerwicy.

-człowiek nie jest w sytuacji bez wyjścia.

-    Ma do wyboru różne strategie działania, których skuteczność zależy: od niego samego, od