rusałk6

KO

Przed jaskinią mgła się kłębi, Gęstolistny dąb u wnijścia,

Lecz przez chmurę mgły, przez liścia, Wzrokiem wciskam się do głębi...

Z ukorzonem wchodzę czołem. Zdrój zaśpiewał z boku cienko, Coś błysnęło jak okienko,

Tam ukląkłem, i zacząłem.

KB

160

I com tylko miał, com wiedział,

O Zoryny sercu, głowie,

W złotopłynnej, tkliwej mowie. Wszystkom, wszystkom wypowiedział.

Wstałem... 1 jak po pacierzu,

Gdy się brzemię grzechów zmniejszy, Człek się czuje żywszy, lżejszy,

Z całym światem jest w przymierzu.

Nie czekałem w groty cieniu; Zaraz dalej, dwa, trzy skoki, Stromą skałę, jar głęboki, Przesadziłem w oka mgnieniu.

1 wesoły, żywy, pusty,

Jakby gnany, lekko, żwawo Biegłem, biegłem, w lewo, w prawo, Przez zarośla, tarny, chrusty.

Rozigrane myśli w głowie,

Pasmo złotych mar wysnuły;

Obraz jakiś luby, czuły,

Tęczą zbiegał przez pustkowie.

Zieleniało już podwórko,

Ciepły wietrzyk z boku zadął.

W. 139 przez liścia, liczba mnoga zbiorowego rzeczownika: liście*

165