Rzut oszczepem0023

Istotno znaczenie Cla osiągania dużych odległości ma właściwy kąt wytołu oszczepu

W strof o wyrzutu podczas przygotowania się do wyrzutu zawodnik. co‘ając rękę z oszczepem do lytu, układa oszczep pod takim katem, pod |akim zamierza go wyrzucić. Kat wyrzutu oszczepu wana s-ę w granicach 38' Jednak należy pamiętać. 2e wielkość ta nic jest stała, Zależy ona co całego szeregu czynników, takich jak m.in : prędkość początkowa oszczepu, siła i kierunek wiatru, rodzaj oszczepu (szczególnie jego twardość i elastyczność), umiejscowienie środka ciężkości.

Generalną zasadą jest zmme|szenie kąta wyrzutu przy rzutach pod wiatr, gdyż oszczep na skutek swoich właściwości aerodynamicznych uzyskuje wówczas wyższy pu łap iotu

Istotne znaczenie ma również ułożenie oszczepu w powietrzu. Powinno ono być takie, aby płaszczyzna oporu była stosunkowo ma*a nie powodująca dużych strat szyb kości, a pozwalająca na szybowanie oszczepu z wykorzystaniem oporu powietrza.

Hamowanie I pozycja po wyrzucie

Hamowanie i przyjęcie pozycji po wyrzucę ,est korcową częScią całego rzutu i ma na celu zatrzymanie ruchu ctala zawodnika do przodu. Konieczne jest to ze wzglądu na obowiązujące przepisy, które nie pozwalają na przekroczenie linii ograniczającej rozbieg cc przodu oraz określają drogę zawodnika opuszczającego mieisce rzutu po jego wykonaniu

Hamowanie ruchu zawodnika do przodu rozpoczyna się od chwili postawienia lewej nogi na pediożu w pożyci wyrzutnej i dotyczy w pierwszej fazie dolnych części cała. Następnie ciężar ciała zawodnika przenosi si© ra prostującą się lewą nogę i zawodnik wykonuje przeskok na prawą nogę. Miotacz przyjmuje pozycję, w której cę2ar ciała znajduje się na nodze prawej, tułów pochylony jest do przodu, a lewa noga znajduje się z tylu (rys.7). Zawodnik wykonuje na prawej nodze kilka podskoków, minimalnie przesuwając się do przodu Następnie opuszcza rzutnię w kierunku takim, aby nic przekroczyć linii ograniczającej rozbieg oc przedu oraz linii będących jej przedłużeniem z lewej i prawej strony

3.3. Warianty rozwiązań technicznych

Pojęcie techniki sportowej, a więc i techniki rzutu oszcze pem jest złożono. Wynika to ze zjawiska dynamiczne, zmienność lechn -i Nie można stwierdzić, że technkn wykonania rzutu oszczepem jest tylko jedna Istnieje sze reg wariantów i odm on tochnki w ramach cgolme obo wiązujących zasad lecz zależą one zawsze cd okresie nych cech osobniczych, a więc cd budowy somatycznej ciała, możliwości fizycznych i mctorycznych, typu reakc.i psychicznej, możliwości treningowych, stażu treningewo go itd. N>e można zatem powielać określonych wzorów te ehmcznych w sposób mechaniczny, bez dostosowania do indywidualnych warunków każdego ćwiczącego Drugi problem związany z techniką to ciągle zmiany i doskonalenie w trakcie wieloletniego treningu. Wynika to z jednej strony z podnoszenia na wyzszy poz om możliwo sci notorycznych szczególnie istotnych w rzucie cszczo pem jak szybkość i siła. z drugiej zas doskonaenia kocr-dynaci ruchowej, co pozwala na przyjęcie i opanowano

26