Rozdział I
HISTORIA RUCHU- EKUMENICZNEGO Część I* Poza Kościołem katolickim Początki ruchu
Ruch. ekumeniczny jest tak dawny, jak dawne są herezje i schizmy w łonie Kościoła Chrystusowego. Zawsze bowiem obok tendencji . odśrodkowych istniały wysiłki, zdążające do zjednoczenia. Tak było i po wielkim i o zbiciu chrześcijaństwa na skutek tzw.wielkiej schizmy, a później reformacji. Niezależnie od tego faktu zwykło się zacieśniać właściwy ruch ekumeniczny do dążeń i starań zjednoczeniowych n-tego wieku.
W poprzednim wieku klimat do powstania ruchu ekumenicznego u-rabiali różni teologowie, szczególnie zaś ruchy pietystyczne1 we wspólnotach kościelnych protestanckich. Znaczenie tych ruchów polega na przełamaniu wśród chrześcijan barier wyznaniowych i uświadomieniu im ich wspólnej przynależności do Chrystusa. Pod wpływem ruchów pietystycznych/^powstało szereg związków chrześcijańskich /fcwłaszcza młodzieżowych/ międzywyznaniowych.
Za właściwy początek współczesnego ruchu ekumenicznego uważać należy rok 1910. Na konferencji Misyjnych Towarzystw Protestanckich w Edynburgu delegaci młodych Kościołów misyjnych wystąpili z krytyką podziałów w chrześcijaństwie i z żądaniem unikania ich na misjach. "Przysłaliście nam misjonarzy * którzy dali nam poznać Jezusa Chrystusa i za to jesteśmy wam wdzięczni. Lecz przynieśliście nam również wasze różnice i wasze podziałys jedni głoszą nam metodyzm, drudzy luteranizm, kongregacjonalizm czy episkopalisnu Domagamy się abyście nam głosili ewangelię i pozwolili wzbudzić samemu Jezusowi Chrystusowi z łona naszych narodów przez działalność Ducha Świętego Kościół odpowiadający jego wymaganiom jak również geniuszowi naszej rasy, który byłby Kościołem Chrystusa w Japonii, Kościołem Chrystusa w Chinach, Kościołem Chrystusa w Indiach, wolnym od wszelkich "izmów”, jakimi obłożyliście przepowiadanie Ewangelii wśród nas”. /Przemówienie dr.Chang, delegata chińskiego w relacji pastora- M.Boegner'a/.
Okres poszukiwań właściwej drogi i kształtowania sie ruchu*
W latach 1914- - 1920 wybitnym działaczem ekumenicznym okazał się Nathan Sbderblom, luterański arcybiskup Uppsali /Szwecja/. Głęboko i wszechstronnie wykształconyf obznajomiony ze wszystkimi wielkimi wyznaniami chrześcijańskimi zwołał na rok 192p Konferencję międzywyznaniową do Sztokholmu z programem chrześcijaństwa praktycznego. Dało fo początek Komisji "Zycie i Działalność"
/Life and Work/, mającej studiować z punktu widzenia Kościoła zagadnienia ekonomie zno-przemysłowe, moralne i rasowe, stosunków międzynarodowych, wychowania, oraz metody współdziałania i federacji w prespektywie jedności chrzęścijaństwa.
““ — — — — —
•Ruchy pietystyczne powstały w drugiej połowie wieku XVII i w pierwszej wieku XVIII w Niemczech, skąd rozeszły się na Szwajcarię i Skandynawię, jak również wywarły swój wpływ na Braci Morawskich i pierwszych metodystów. Akcentowały one osobistą pobożność /pietas - stąd nazwa/, żar uczucia religijnego, przykładając mniej wagi do ortodoksji doktrynalnej.