rzy gotowa nie próbki do badania]
Badania ściśliwości gruntu wykonuje się (jeżeli tylko jest to możliwe) na próbkach o nienaruszonej strukturze.
Dla celu ćwiczenia dydaktycznego poprzestaniem) na badaniu próbki o naruszonej strukturze wykonując następujące czynności:
1. przy pomoc) dwudzielnego próbnika z wmontowanym w środku pierścieniem edometrycznym wyciąć z gruntu próbkę.
2. wyciągnąć pierścień edometryczny z gruntem i wyrównać pow ierzchnię gruntu równo z brzegami pierścienia edometrycznego (prowadzili!) nóż zaw;sze od środka pierścienia do jego krawędzi),
3. na dolnym filtrze edometru umieścić zw ilżony sączek z bibuły filtracyjnej a na nim pierścień edometryczny z gruntem, przykrywając górną powierzchnię gruntu również zw ilżonym sączkiem z bibuły filtracyjnej,
4. założyć obudow ę pierścienia edometru i przykręcić ją śrubami motylkowymi.
5. ułożyć na próbce pokrywę w raz z w budowanym filtrem, umieścić trzpień na kulce górnej pokrywy i unieruchomić go śrubą dociskową.
6. ustawić czujnik zegarowy przesuwu, pamiętając o tym. że próbka gruntu będzie osiadać i sztyca pomiarowa czujnika nie może zawisnąć nad próbką: ustawiony i wyzerowany czujnik zegarowy wskazywać będzie na początku pierwotną wysokość próbki h = 20 mm.
7. założyć ramkę edometru na trzpień (nie obciążona ramka z w ieszakiem daje obciążenie wywołujące naprężenie
Wykonanie badania 0Q
12.5 kPa). <s\ if? 60 GQ
N-88/B-
Dla skrócenia procesu badawczego dopuszczamy się odstępstwa od normowego sposobu postępowania,
04881). zachowując zasadę pomiarów):
1. odczyty osiadania będziemy notować po upływ ie następujących czasów': 30", 1\ 2'. 4', 62 8' , _
2. odkręcamy śrubę dociskową trzpienia i notujemy odczyty czujnika przemieszczeń, 4 ^
3. po określonym czasie pomiarowym zwiększamy obciążenie do kolejno: 25, 50. 100 kPa.
4. po każdym nowym obciążeniu notujemy wskazania czujnika jak przewidziano w pkt. 111..
5. po osiągnięciu umownej stabilizacji odciąża się próbkę stopniowo w odstępach czasowych 2 min do wartości 12.5 kPa.
6. w celu określenia ściśliwości wtórnej gruntu po odciążeniu, próbkę obciąża się ponownie kolejno stopniami obciążenia zgodnie z pkt. II 3. w odstępach czasowych 2min.
Obliczanie wyników
1. Wykonać wykres ściśliwości h=f(a). gdzie h - wysokość próbki jest określona na końcu każdego etapu obciążania po osiągnięciu przez próbkę umownej stabilizacji.
2. Wykonać wykres krzywej konsolidacji h=f(t), dla wszystkich stopni obciążenia gdzie t - jest czasem dla poszczególnych odczytów' wysokości próbki.
3. Z krzywej ściśliwości odczytać odkształcenia i obliczyć edometryczne moduły ściśliwości pierwotnej i wtórnej.
4. Po makroskopowym określeniu rodzaju i stanu gruntu przeanalizować wielkość otrzymanych wyników.
6.6. Definicja wskaźnika skonsolidowania gruntu.
Wskaźnik skonsolidowania gruntu- stosunek edometrycznego modułu ściśliwości pierwotnej gruntu do edometrycznego modułu ściśliwości wtórnej.
P = mjm
6.7. Zależność pomiędzy modułami ściśliwości ( M(,, M, M) a modułami odkształcenia ( 0 E , E, E ).
E0=M05 E=M 5 E = MS
S =
(l+v)(l-2v)
(1-17)
(wartości współczynników' v i 5 należy w'ziąć z tablic)
7.1. Definicja współczynnika filtracji.
Wskaźnik wodoprzep uszczaln ości ( współczynnik filtracji) k jest to prędkość przepływu wody w odniesieniu do całego przekroju gruntu przy spadku hydraulicznym i = 1 i w temperaturze t = 10°C Wskaźnik wodoprzepuszczalności k, w temperaturze badania t°C obliczany jest według wzoru:
k. =
A-T-i
[cm/min]
10°C wg wzoru:
Otrzymaną wartość k, należy przeliczyć w odniesieniu do temperatury t
km =-—- [cm/min]
®,7 + 8,03 ■ l L J
7.2. Od czego zależy w spółczynnik filtracji?
Współczynnik filtracji zależy od porowatości gruntu, jego uziarnienia i od temperatury wody
7.3. Prawo Darcy’ego.
gdzie: <§) - objętość wody przepływającej przez grunt w czasie T [ cm’ ] k - współczynnik filtracji [ cm/min ]