Budowa wewnętrzna - określamy ją za pomocą struktury i tekstury.
Struktura jest to sposób wykształcenia składników w skale.
I. Biorąc pod uwagę stonień wykrystalizowania składników wyróżniamy następujące struktury: '
holokrystaliczna (pehokrystflliczna) - wszystkie składniki są wykrystalizowane czyli są kryształami (nie zawsze widoczne okiem nieuzbrojonym). Taka struktura świadczy, że warunki powstania danej skały sprzyjały krystalizacji. Występuje zatem w skałach głębinowych i często w żyłowych.
hialinowa (szklista, nickrystaliczna) - żaden ze składników nie jest wykrystalizowany. Skala o takiej strukturze składa się z bezpostaciowej substancji mineralnej, zwanej szkliwem. Szkliwo powstaje w czasie gwałtownego stygnięcia stopu krzemianowego, z którego nie zdążyły wydzielić się kryształy. Zatem struktura hialinowa jest charakterystyczna dla skał wylewnych, hipokrystaliczna (częściowo krystaliczna) - część składników jest wykształcona w postaci kryształów, obok których występuje szkliwo. Powstanie tej struktury wynika ze zmiany warunków krystalizacji w czasie zestalanie magmy. Występuje ona w skalach wulkanicznych, rzadziej w żyłowych.
II, Pod względem wielkości składników wyróżniamy:
- fancrokrystaliczna (jawnokrystaliczna) - wszystkie składniki są wykształcone w postaci tak dużych kryształów, ze można je wyróżnić makroskopowo. Na podstawie rozkładu wielkości kryształów wyróżniamy:
- strukturę równoziarnistą
- strukturę nierównozianustą
- afanitowa (skrytokrystaliczaa) - kryształy widoczne pod mikroskopem
- porfirowa - występują w niej widoczne makroskopowo fenokrysztafy (prakrysuafy), które występują w masie o strukturze afanitowej zwanej ciastem skalnym
Rys. Przykłady struktur w skalach magmowych: a - fancrokrystaliczna równozjamista; b -fancrokrystaliczna nierównozianustą; c - hipokrystaliczna; d • porfirowa