SDC13398

bułgarskiego, polskiego). Grupy plemion słowiańskich, które nic wytworzyły własnej państwowości, albo wyginęły i nie stworzyły własnej narodowości i języka standardowego (np. Połnbianie), albo ich języki mają charakter kodów mniejszości etnicznych lub rcgiolcktów (np. Łużyczanie i ich języki: gómołużycki, dolnołużycki; Morawianie i ich regiolckt). Narody słowiańskie, które kształtowały się w warunkach braku lub ograniczonej suwerenności państwowej w części tylko posługują się własnymi językami etnicznymi, w części zaś językami innych narodów i państw (np. Białorusini, Ukraińcy, Łużyczanie).

Nowo powstające państwa starają się nobilitować swój język i podnosić go do rangi języka standardowego i urzędowego - por. np. uznanie odrębności języka serbskiego i chorwackiego (Serbia w obrębie nowej Jugosławii i Chorwacja jako niezależne państwo), powstawanie tzw. języka bośniackiego na terenie Bośni i Hercegowiny, nadanie statusu języków państwowych jęz. słoweńskiemu (Słowenia), macedońskiemu (Macedonia), słowackiemu (Słowacja). Podobne procesy mają miejsce w państwach, które usamodzielniły się po podziale byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich (por. Estonia, Łotwa, Ukraina, Gruzja, Kazachstan, Uzbekistan, Armenia, Azerbejdżan ilp.).

Współcześnie tendencji do kształtowania się narodowych, standardowych języków państwowych towarzyszy druga, nowsza tendencja - do ponadpaństwowej unifikacji komunikacji w języku globalnym. Wiąże się to z dominacją polityczną, ekonomiczną i kulturalną olbrzymich organizmów państwowych i quasi-państwowych, tj. Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej oraz Unii Europejskiej. W obu tych organizmach politycznych językiem dominującym jest angielski i obecnie staje się on stopniowo językiem komunikacji międzynarodowej, wypierając z tej roli pozostałe tzw. języki kongresowe (francuski; niemiecki, rosyjski, hiszpański).

3.2. Etnizm - nacjonalizm - globalizm

Jak już zaznaczono, w X wieku język polski (używając tego określenia umownie) był dopiero na początku ewolucji zmierzającej do nadania mu statusu języka narodowego. Okres od VII do X w. to faza wewnętrznych zróż-