Wyraźna granica plastyczności jest to naprężenie, po którego osiągnięciu następuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki bez wzrostu lub nawet przy spadku obciążenia; granica ta określona jest wzorem:
- MPa. (1.2)
óf>
gdzie F,. N jest silą obciążającą, odpowiadającą wyraźnej granicy piasty* cznoścl
Uwag a. Rozróżniamy dwa pojęcia granicy plastyczności: górna granica plastyczności i dolna granica plastyczności.
Górna granica plastyczności Kt,w jest to naprężenie rozciągające w momencie nagłego wydłużenia, od którego występuje krótkotrwały spadek siły (patrz rys. 1.8):
Rrll = MPa. (I.2a)
‘»0
Dolna granica plastyczności Rt., jest to najmniejsze naprężenie rozciągające występujące po przekroczeniu górnej granicy plastyczności (jeśli istnieje więcej niż jedno minimum, pierwszego z nich nie bierze się pod uwagę):
R,.l = —1 MPa. (1.2b)
$0
.Wydłużenie względne Ap jest to stosunek trwałego wydłużenia bezwzględnego próbki po rozerwaniu do długości pomiarowej próbki, wyrażony w procentach:
^-100“,, (1.3)
gdzie Lu mm jest długością pomiarową po zerwaniu, L0 mm — pierwotną długością pomiarową próbki p - wskaźnikiem wielokrotności długości pomiarowej próbki w odniesieniu do średnicy d0.
Przewężenie względne jest to zmniejszenie poła powierzchni przekroju poprzecznego próbki w miejscu rozerwania w odniesieniu do pola powierzchni jej przekroju pierwotnego:
z = ■ 100“„. (1.4)
■^0
gdzie S„ mm2 jest polem powierzchni przekroju próbki po zerwaniu.
8