7270842145

Wyraźna granica plastyczności Re jest to naprężenie, po osiągnięciu, którego występuje wyraźny wzrost wydłużenia rozciąganej próbki bez wzrostu, a nawet przy spadku obciążenia F_e. Zjawisko to nazywa się to płynięciem próbki:

Granica plastyczności jest jednym z najważniejszych wskaźników charakteryzujących własności wytrzymałościowe materiałów konstrukcyjnych. Jednak nie dla wszystkich materiałów można ją wyznaczyć. Dlatego wprowadzono, tzw. umowną granicę plastyczności.

Umowna granica plastyczności Ro,2 jest naprężeniem granicznym wywołującym trwałe wydłużenie równe 0,2% długości pomiarowej L₀ próbki: Ro,2 = Fo,2/ S₀.

Nie wszystkie materiały konstrukcyjne posiadają wyraźną granicę plastyczności. Na rys. 9 przedstawione są przykłady wykresów rozciągania dla materiałów konstrukcyjnych, które nie mają wyraźnej granicy plastyczności.

Rys. 9. Wykresy rozciągania materiałów nie posiadających wyraźnej granicy plastyczności [3, s. 155]

Wytrzymałość na rozciąganie R_m jest to naprężenie odpowiadające największej sile rozciągającej F_m (rys. 7), uzyskanej podczas próby rozciągania, odniesionej do przekroju pierwotnego próbki: R_m = F_m/ S₀.

Naprężenie rozrywające R_u jest to naprężenie rzeczywiste, występujące w przekroju poprzecznym próbki bezpośrednio przed rozerwaniem, obliczone z ilorazu siły w chwili rozerwania F_u i najmniejszego przekroju próbki S_u po rozerwaniu:

Ru ~

Fu

Su

Badanie wytrzymałości na rozciąganie pozwala także na określenie wielkości charakteryzujących właściwości plastyczne materiału:

Wydłużenie względne A:

_a=LuzLo. ioo%

Lo

gdzie:

L₀ - długość początkowa [mm], Lu - długość końcowa [mm].

„Projekt współfinansowany ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego"

16