skanuj0007

Zadbanie o pierwsze dwa elementy należy do obowiązków nadawcy. Opakowanie lowaru musi być dopasowane do jego właściwości technicznych i naturalnych, a materia! użyty do tego celu powinien być wytrzymały na podstawowe zagrożenia, występujące w czasie transportu. Odpowiednie opakowanie zwiększa bowiem podatność transportową ładunków. Opakowania zbiorcze można dodatkowo zabezpieczać, owijając je folią termokurczliwą, siatką lub różnego rodzaju ściągaczami. Opakowanie zbiorcze musi też być ściśle dopasowane do pojedynczych sztuk towaru, znajdujących się wewnątrz, aby zapobiec ich przesuwaniu się w trakcie przewozu i przeładunku.

Ta ostatnia kwestia jest także niezmiernie istotna przy załadunku towarów na środek transportu. Muszą one być tak rozmieszczone, zarówno w poziomie, jak i w pionie, aby w trakcie przechyłów środka transportu nie wystąpiło niebezpieczeństwo ich przesuwania się. Jeżeli ilość ładunku jest niewystarczająca, aby szczelnie zapełnić środek transportu bądź kontener, należy wówczas użyć różnego rodzaju materiałów wypełniających, separujących i uszczelniających, które wypełnią wszystkie wolne powierzchnie i uniemożliwią jakiekolwiek ruchy ładunków wewnątrz środka transportu. Szczególną uwagę należy poświęcić sztauerce ładunków nietypowych, różnego rodzaju urządzeniom czy konstrukcjom, które są szczególnie narażone na niebezpieczeństwa występujące w trakcie przemieszczania.

Podmiot, organizujący i zarządzający danym procesem transportowym, musi mieć dobre rozeznanie co do stanu technicznego potencjału przewozowego i przeładunkowego, oferowanego przez różnych usługodawców. Często bywa tak, że przewoźnik, mający stary, wyeksploatowany i w całości zamortyzowany tabor, oferuje wyjątkowo korzystną cenę za swoją usługę. Poziom ceny nie powinien być jednak w tym przypadku jedynym kryterium wyboru usługodawcy, a nadawca musi zdawać sobie sprawę z ryzyka, jakie podejmuje, jeżeli chce skorzystać z takiej oferty.

W transporcie pojawiają się tysiące różnego rodzaju ładunków, z których spora część nie może być przewożona zwykłymi, konwencjonalnymi środkami transportu. Ze względu na swoje wymagania (przedstawione w punkcie poprzednim), ładunki takie potrzebują specjalistycznych środków, gdyż w przeciwnym razie zostaną narażone na uszkodzenie lub zniszczenie. Zadaniem organizatora transportu jest takie dopasowanie wymagań ładunku do konkretnych, dostępnych na rynku, środków i urządzeń transportowych, aby ryzyko utraty przez ładunek jego właściwości zostało w sposób maksymalny ograniczone. Dzięki temu zwiększamy naturalną bądź techniczną podatność ładunków na transport.

Środki poszczególnych gałęzi transportu poruszają się w charakterystycznym dla każdej z nich otoczeniu. Rodzaj tego otoczenia ma duży wpływ na bezpieczeństwo ładunków. Chodzi w tym przypadku o kolizje i wypadki, na jakie mogą być narażone środki transportu, wiozące ładunki. Pod tym względem za najbezpieczniejszą gałąź transportu uznaje się transport lotniczy, gdzie samoloty latają po wydzielonych korytarzach, monitorowanych z naziemnych i satelitarnych stacji radarowych³. Za bardzo bezpieczną uznaje się również żeglugę śródlądową. Na większą liczbę kolizji narażone są statki morskie i pociągi, co z reguły wynika z błędów popełnianych przez ludzi, kierującymi ruchem tych środków. Natomiast na ostatnim miejscu, pod względem bezpieczeństwa przewozu, plasuje się transport drogowy, gdzie ciężarówki muszą poruszać się po zatłoczonych drogach, a warunki jazdy są uzależnione od warunków atmosferycznych.

Powyższe uwagi dotyczą znaczenia czasu i bezpieczeństwa z punktu widzenia użytkownika transportu. Zagadnienia te odgrywają wszakże bardzo istotną rolę także w działalności przewoźników i firm przeładunkowych. W przedsiębiorstwach przewozowych ważnym wskaźnikiem efektywności działania jest czas cyklu środka transportowego. Cykl ten jest różnie określany w poszczególnych gałęziach transportu, ogólnie chodzi jednak o czas, jaki mija pomiędzy rozpoczęciem załadunku w punkcie A i podstawieniem środka transportu pod kolejny załadunek w punkcie A lub B. Dla przewoźnika ważne jest, aby cykl ten byl możliwie jak najkrótszy, wówczas oznacza to, że środek transportu jest dobrze wykorzystany, pracuje bez przerw i przestojów. A w transporcie obowiązuje żelazna zasada - środek transportu zarabia tylko wtedy, kiedy przewozi ładunki. Natomiast w każdym innym przypadku przynosi właścicielowi straty.

Przedsiębiorstwa świadczące usługi przewozowe, przeładunkowe i składowe starają się zapewnić bezpieczeństwo nie tylko przewożonym ładunkom, ale i własnym środkom oraz urządzeniom, a często są po prostu do tego zmuszone. Szczególnie wyraźnie jest to zauważalne w przewozach lotniczych, ale środki z innych gałęzi transportu muszą być także poddawane okresowym przeglądom technicznym, są też często kontrolowane w trakcie pracy, co głównie dotyczy samochodów ciężarowych oraz statków morskich. Szczególną uwagę w trakcie tych przeglądów i kontroli zwraca się też na zagrożenia dla środowiska naturalnego, jakie mogą powstać w wyniku pracy niesprawnych technicznie środków transportu.

1.5. Infrastruktura transportu

W odniesieniu do transportu za infrastrukturę uznajemy wszystkie obiekty i urządzenia stałe, trwale zlokalizowane, które umożliiuiają przemieszczanie osób i ładunków.

Infrastruktura transportowa dzieli się na liniową i punktową. Do pierwszej grupy zaliczamy drogi, które mogą mieć charakter naturalny; sztuczny. Droga-

³ W tej gałęzi transportu istnieje też najbardziej rygorystyczne wymogi techniczne w zakresie do-puszczenia samolotów do lotów oraz ściśle przestrzegane są procedury bezpiecznych startów i lądowań.

21