skanuj0022

przeciwnym razie wyniki prób ulegną zasadniczemu zniekształceniu na skutek plastycznego odkształcenia się płyt, które utrudnia rozszerzanie się próbki oraz wyklucza dalsze użytkowanie płyt. Jedna z płyt dociskowych powinna mieć przegub kulisty, który eliminuje punktowy styk między płytą a podstawą próbki oraz ułatwia równomierne przyleganie. Środek krzywizny czaszy przegubu kulistego powinien pokrywać się ze środkiem powierzchni styku z próbką. Płyty bez przegubu kulistego muszą mieć odpowiednie zamocowanie i prowadzenie zapewniające równoległość ich ustawienia podczas próby.

Prawidłowe ustawienie próbki między płytami dociskowymi pokazano na rys. 3.1. Oś próbki powinna pokrywać się z osią obciążenia. Przy zwykle

stosowanych próbach nic ma możliwości osiowego prowadzenia próbki i aby zapewnić ściskanie osiowe, trzeba płyty dociskowe ustawić równolegle. Trzeba pamiętać również o ustawieniu płyty z przegubem kulistym, gdyż na skutek sił tarcia między kulistymi powierzchniami przegubu niewykluczona jest możliwość zukosowania się płyt. Dokładność wskazań siłomierza maszyny powinna wynosić przynajmniej ± 1%. Do pomiaru skrócenia względnego a_c, wyznaczenia umownej granicy plastyczności, a w przypadku gdy maszyna nie ma urządzenia samopisząccgo, również do sporządzania wykresu ściskania, wystarczająca jest dokładność pomiaru skrócenia próbki taka jak w czujnikach zegarowych, tzn. 0,01 mm. W tym celu umieszcza się dwa czujniki zegarowe między płytami dociskowymi symetrycznie po obydwóch stronach próbki. Takie rozmieszczenie czujników pozwala, oprócz dokonywanego pomiaru skrócenia,

45