»
'■REKLAMA POLITYCZNA’
Termin refctama pochodzi od łacińskich stów damo. damare - Krzyczeć, głośno wołać, przywoływać, także wyraźnie wskazywać. Reklama jest więc swoistą forma promowania określonych dóbr materialnych, usbg idei określonemu odbiorcy. Jest jedną 7 widu form komunikowania rozumianego jako proces porozumiewania się ludzi. W przysadko reklamy pćiryczrej ,pe«ni ona funkcję irtorr.«acyjf\ą w systemie komunikowania partii politycznych z rynkiem wyborczym, umożliwiające przetransportowanie na rynek wyborczy elektoratu, Jako jeden ze sposobów działań promocyjnych jest obecnie szeroko wykorzystywana w działaniach politycznych jako t-^chnika mająca na cełu pozyskanie jak najszersza gmpy zwolenników.
Reklama pohtyezna jest postrzegana jako działalność informacyjna oraz perswazyjna do określonego działania na rynku wyborczym Jest c>na nosidełem informacji i sugestii , które partia polityczna pragnie przekazać otoczeniu. Reklama polityczna przede wszystkim, a szczególnie jej nasilona forma działania widoczna jest w czasie poprzedzającym wybory parlamentami, prezydenckie czy leż samorządowe Cfśem jej jest podkreśJeriie •wyróżniających cech partii politycznej czy jej liderów w $po«ćb jak najbardziej atrakcyjny Natomiast da obywateli jest informacją, na podstawie której mogą dokonać wyboru oferty na rynku po&tycznym
Zadaniem reklamy politycznej jest prezentowanie polityków, partii politycznych oraz ich programów w sposób jasny, intrygujący, pobudzający ciekawość, czasem zabawny lub agresywny
Dotrze przygotowana kampania reklamowa jest zasadniczym elementem w kształtowaniu wizerunku partii polir/cznych i ich liderów na ryr»ku wyborczym. Liderzy partii muszą rywalizować o wyborcę i o zwęszenie lub choćby utrzymanie już istniejącego doktoratu Organizacja kampanii wy<>am/ych stała się więc bardziej niż kiedykdwkk profesjonalna i zinstytucjonalizowana. Obecnie angażuje się w prace nad kampanią wyborczą specjalistów w zakręcę komunikowania sp-ołccznogo, politycznego, komunikowania masowego, chaiaktoryzatcjfów , trendów w zakresie umiejętności mówienia i publicznych wystąpień tzw. wach spieaker . politologów. sprojaiistów od nieweifcainego kDmunitowania. specjalistów do spraw mediów itp W czasie prowadzenia kairparii wyborczej doradca polityczny kandydata musi ustąpić miejsca konsultantowi do sf*aw mediów, dziennikarzowi marketingowemu, specjaliście cd pozyskiwania funduszy, sprawnemu dystrybutorowi reklam politycznych, ekspertowi od prowadzenia badań opinii publicznej.
Za pomocą reklamy można nie tytko zaprezentować ofertę polityczną, lecz uwydatnić jej walory pod katem społecznej użyteczności, a także informować wyborcę o rrożtiwośóach realizacyjnych. Dlatego taż wamp em skuteczności liderów czy też partii politycznych stała się ich współpraca z wyspecjalizowanymi agencjami zajmującymi się reklamą polityczną. W dzisejszym porządku demokratycznym, kampanie uznawane są za konieczny i usankcjonowany prawem wstęp do p-.blic2nej dyskusji w kwestiach poetycznych pf2«xl zapowiedzianymi wyborami Czy ełtode tu wyłącznic o racjonalny wybór? W istocie kampanie nakierowane są na zmianę postaw, przekor rań i opinii, które za pomocą marketingowych zabiegów można ła*wo przełożyć na zachowania polityczne, zgodne z intencjami partyjnych liderów. Bez względu ma rodzaj zamierzonego celu jedno jest zawsze p*?wne: karnpania musi rnioć program, który poprzez dostępne kanary komunikacyjne trafi do właściwego segmentu społeczeństwa (elektoratu, wtodz społeczności lokalnej, ustawo-dawców). Każdy ruch kandydata musi być przemyślany, każde wykipienie przed tefowizją musi być oryginalnym wydarzeniem.
Fomra kampanii, szyi wyst^ień kandydata, rodzaje urotek. wizytówek, broszur informacyjnych. plakatów i przygotowanych dia prasy i tetewfcji powinny odrwierciodać zintegrowaną wżję kampanii., jak i wizję kandydat i jegc programu. Ta wizja twoi7ona jest zazwyczaj w rezultacie sprzężenia badań marketingowych z komunikacją. Dzieckną, która wprowadziła napędza marketingowe ck» zarządzania rwwsxze$nym kampaniami potifycznymi, było pubiic relations Specjaliści od PR zajęli się prowadzeniem kampanii politycznych już na początku lat pięćdziesiątych.
Obecnie w Polsce nastąpiło ksztdłiuwunlf się rynku pdiłytznogo w kierunku wdrażania profesjonalnych dziadzin, takicłi jak pubiic relations. reklama polityczna i marketing poetyczny , czyli zespół technik służących do k'ecwan»'a zmian zachowań podmiotów p-jłicyk' oraz obywateli w przestrzeni rywalizacji połirycznej, w oLeśkmyoh i rJugofalowych p*ocesach { Wiszniewski R 1997) PinzęM w Polsce', bo w wielu krajach zachodnich jest ta praktyka znana od bardzo dawna. W 1956 roku .podczas knmpanii prezydenckiej w Stanach jednoczonych partia Domokratyczna oraz republikanie zak^piii czas antenowy za ponad 56 milionów dolarów. Natomiast w 1976 roku ,w trakcie prezydenckich wyborów w Stanach Zjednoczonych, tytko dwóch kandydatów z obu partii politycznych wydało aż 17 milionów dolarów na telewizyjną reklamę. Niestety n>'c udafo mi się dotrzeć cfc> nowszych danych , ale możemy sobre wyobrazić , jak ogromna jest to suma w tegorocznych wyborach prezydenckich w IJSA W Polsce techniki markctirgu politycznego zostały zastopowane już w pierwszej kampanii wyborczej • w czerwcu 1969 reku. 8 maja 19© roku ukazał się pierwszy numer Gazety Wyborczej. 10 maja wyemitowano pierwszy przedwyborczy program 'Solidarności’. Każdy z kandydatów Solidarności miał zdjęcie z Lechem Wałęsą - znany przywódca opozycji miał być ich przepustką do parlamentu Nie obyto się bez bezmyślnego kopiowania zachodnich modeli reklamy politycznej. Znaną wpadką specjalistów rd marketingu politycznego była kampania Kongresu Literalno-Demokratycznogo w 1993 roku. Kampania ta, przygotowana przez agencję Saatchi & Saatchi. odwoływała się do wzorców amerykańskich, miara wiele elementów zabawy, rozrywki; wyborcy nie odebrali togo dobrze, Kongres przegrał wybory, a wkrótce przestał istnieć jako samodżełna p<artia, łącząc się z Unią Demokratyczną w Unię Wolności.