skanuj50013

własnej narodowości, która sprawia, iż mówi się o „narodowości pola „narodowości niemieckiej” czy „narodowości indonezyjskiej” jako i specyficznym, odrębnym, historycznie uwarunkowanym. Po trzeci doczna jest niewspółmiemość politycznej potęgi i znaczenia nacjona wobec jego niekoherencji i słabości z filozoficznego i teoretyczno-dologicznego punktu widzenia — nacjonalizm nie wytworzył wła wielkich myślicieli. Zdaniem Andersona rozwiązaniu powyższych doksów sprzyja ujmowanie nacjonalizmu jako zjawiska tego sarnę dzaju, co pokrewieństwo i religia: „W duchu antropologicznym pro( tedy następującą definicję narodu: jest to wyobrażona wspólnota ] czna — zarówno ze względu na granice, jak suwerenność” (U s. 15). Pojęcie „wspólnoty wyobrażonej” nie oznacza całości w koni sposób „wymyślonej” czy „sfabrykowanej” dla celów ideologiczny® chce ją widzieć Gellner, ale odwołuje się do stwierdzenia oczy^i faktu, że wszelkie wspólnoty, które nie opierają się na pierwotnej bezpośredniej ich członków, mają charakter wyobrażeniowy. Tal „członkowie nawet najmniejszego narodu nie poznają większości i współbliźnich, nie spotkają ich, nawet o nich nie usłyszą, ale m w umysłach każdej jednostki żyje wyobrażenie wspólnoty, do któi przynależy” (ibidem). Wspólnoty społeczne wszelkiego typu nie.] ny być rozpatrywane przez pryzmat ich domniemanej „autentya przeciwstawionej „fałszywości”, ale z punktu widzenia stylu, w są one wyobrażane. Wspólnota narodowa ma swoje ograniczeni torialne, ponieważ nawet największe z nich mieszczą się w graj poza którymi istnieją narody inne. Żaden naród nie porównuje terytorialnie i liczebnie z całą ludzkością. Naród jest także suwi gdyż koncepcja ta wywodzi się z czasów Oświecenia i Wielkiej Re Francuskiej, kiedy to podważono ponadnaturalny porządek hiera nej dynastyczności i stwierdzono fakt pluralizmu religijnego ora dowego, nadając tym samym wspólnotom etnicznym prawo do sa nowienia.

Anderson, uzasadniając własne stanowisko, odwołuje się głó^ materiału historycznego. Badania antropologiczne dotyczące gn nicznych i procesów tożsamościowych pomagają sprawdzić zas jego poglądów w odniesieniu do współczesności. Podkreśla się i że zarówno tożsamość etniczna, jak i narodowa nie mają chai „naturalnego”, ale są kulturowymi konstrukcjami. Dodatkowo; granica między daną tożsamością grupową a kulturą, którą dana uprzedmiotawia i uważa za „swoją”, nie jest jednoznaczna. J to Eriksen: „Szeroko rozprzestrzeniony pogląd o zgodności etni i «obiektywnej kultury» sam przejawia cechy konstrukcji. Móu kulturze i kultura jako taka mogą być odróżnione generalnie sam sposób, w jaki karta dań różni się od jedzenia. Są to fak miennych porządków” (Eriksen, 1993, s. 100-101). Przygląd nacjonalizmowi, widzimy, że traktuje się w nim organizację pd

146