Gdy korzysta Się z przemyśleń lub badań naukowych innych osób, konieczne jest zaznaczenie tego poprzez podanie źródła, z którego się korzysta. Jest to bardzo ważne, ponieważ niedopilnowanie tego obowiązku może być powodem podejrzenia o plagiat! Przypis niezbędny jest w przypadku przytaczania cytatów, danych liczbowych, wzorów i ilustracji zaczerpniętych z innych publikacji. Istotne jest również, że cytat może mieć postać mowy zależnej lub zdania zupełnie wplecionego w strukturę wypowiedzi - jeśli tylko przedstawia pogląd zaczerpnięty z obcej pracy, jest również cytatem, do którego należy sporządzić przypis. Przydaje się on również, gdy tylko wspominamy o jakiejś książce lub czyjejś pracy (bez czerpania zawartych w niej informacji) - pozwala to na dokładne odesłanie zainteresowanego czytelnika do właściwej pozycji.
Podstawą do sporządzenia przypisu jest strona tytułowa (nie okładka!) książki, którą cytujemy. Wszelkie informacje przepisujemy z niej zgodnie ze stanem faktycznym. Czyli, np. jeśli jest to pozycja obcojęzyczna, to przepisujemy dokładnie zwroty obcojęzyczne włącznie z nazwami miast (nawet jeśli mają polskie odpowiedniki), albo gdy wydanie jest na tyle stare, że obowiązuje w nim dawna ortografia, np. „Jakób Wujek” - zawsze źródłem informacji do przypisu jest strona tytułowa.
Cytowane zdanie oznacza się numerem przypisu (umieszczony] i indeksie górnym, o tak: !), który umieszczamy również na Jol strony, albo na końcu rozdziału (osobiście polecam pierwsze roz vią zanie). Zakończenie przytaczanego zdania musi wyglądać nast;}*u jąco: cudzysłów, numerek przypisu, kropka. Wyjątek stanowi cyce wanie wierszy, wówczas numerek przypisu ustawiamy za kropki Jeśli zaś chodzi o same przypisy, to w różnych sytuacjach wyglądaj one różnie (patrz: Przykłady), ale jeden szczegół mają wsptlm wszystkie zawsze zakończone są kropką!
Zamiast tłumaczyć opisowo możliwe sytuacje, przedstawię je w piali tyce, tak aby można było je przepisać zmieniając jedynie dane Proszę zwracać szczególną uwagę na wszelkie znaki, nie zamienia! przecinków w kropki i odwrotnie, nie pomijać żadnego ze zna):óv. nie pomijać spacji, identycznie używać kursywy, itd. Dla odróżnieni od przypisów, przykłady będę numerował liczbami rzymskimi.
I. Przypis powinien zawierać przynajmniej nazwisko autora, t/tui miejsce i rok wydania1. Informacje oddzielamy przecinkami, ii stawiamy przecinka między miejsce a rok wydania.
II. Można, ale nie trzeba, podać nazwę wydawnictwa7-.
III. Jeśli cytujemy fragment, to należ}' wskazać z której strony pochodzi3. Podobnie robimy, gdy przytaczana informacja mieści :i< na konkretnej stronie; załóżmy, że w tym przypadku będzie to 1 :i 1' stron4.
1 D. Masłowska, Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną,, Warszawa 200 i.
2 D. Masłowska, Paw królowej, Biblioteka Twoich Myśli, Warszawa 2005.
3 P. Huelle, Mercedes-benz, Kraków 2003, s. 23.
4 H. Markiewicz, Poz)>tywizm, Warszawa 2006, s. 46-48.