Pierwotniaki
40
■— ■— â–
tych procesów powstaje ostateczne jądro generatywne i nowe jądro wegetaty^ Koniugacja nie jest zatem prawdziwym procesem rozmnażania, ale polega ty^( na wymianie materiału genetycznego.
Kułorzęsek - — Ichthyophthirius multifiliis. Pasożytuje pod nabłonkiem skóry w warstwie łącznotkankowej u wielu gatunków ryb słodkowodnych; atakuje głównie skrzela. Występuje w różnych szerokościach geograficznych, w Polsce pospolity. Powoduje wiele zmian patologicznych zwanych ichtioltiriozą, np duszenie się wywołane niszczeniem skrzeli. Obecność pasożyta jest szczególnie groźna dla narybku.
Trofozoity w zarysie prawie kuliste, w okresie pasożytowania mają wymiary 50-1000 pm. Rzędy gęsto ułożonych rzęsek biegną południkowo. Mały cytostom znajduje się na przednim biegunie ciała, peristom jest silnie zredukowany, a rzęski wokół cytostomu są znacznie krótsze niż na pozostałej części ciała. Kulorzęski mają dużo wodniczek tętniących i charakterystyczne jądro wegetatywme w kształcie podkowy.
Trofozoity. po osiągnięciu maksymalnego wzrostu ciała, wydostają się na zewnątrz i opadają na dno. Tu w wytworzonej galaretowatej osłonce (cyście)
Rys. 20. Cykl rozwojowy kulorzęska. 1,2- dojrzały pasożyt po opuszczeniu ryby, 3 - cysta wewnątrz liczne pasożyty powstałe w wyniku podziałów, 4 - pasożyty opuszczające cystę
(Wg Szulmana i Szteina, z Prost 1980)