99
nie. Łatwo sprawdzić, że siła oddziałująca na podłoże jest proporcjonalna do tłumienia, gdy w układzie (4.1) nie umieści się sprężyn, a pozostawimy tylko tłumik. Z wykresu (rys. 4.2) widać, że aby siła działająca na fundament była możliwie mała, należy przy y — a}jo)0 < 42 stosować duże tłumienie, a przy y - cojco0 > 42 małe tłumienie.
Efektywność wibroizolacji można ocenić współczynnikiem dynamicznym (przenoszenia) który w przypadku wibroizolacji aktywnej jest równy stosunkowi amplitudy przekazywanej na podłoże do amplitudy siły działającej na ukiad. Przy wibroizolacji pasywnej jest to stosunek amplitudy wychylenia układu do amplitudy wychylenia podstawy. W obu przypadkach wartość współczynnika wibroizolacji wynosi
1-y2
Gdy siłą wymuszającą jest siła odśrodkowa niewyważonej wirującej masy m0 o mimośrodzie r w postaci P = m0ra)2:
P = P0 sin cot = m0rct)2 sin &>t (4.14) gdzie m0 « m, ze wzoru (4.10), z uwzględnieniem (4.14), otrzymano:
(4.15)
Zmianę zależności —sa~ = f(y) dla różnych wartości parametru /? pokazano na rys. 4.3.
Jak wynika ze wzoru (4.15) i rys. 4.3, siła przenoszona na fundament jest mniejsza od siły wymuszającej tylko dla małych wartości y. Ze wzrostem yjest zawsze większa od siły wymuszającej. Wzrost parametru /? powoduje natychmiastowe zwiększenie siły przenoszonej na fundament.
Gdy układ mechaniczny jest wibroizolowany od drgań fundamentu (rys. 4.4), współczynnik wibroizolacji (przenoszenia) jest stosunkiem przyspieszenia układu do przyspieszenia fundamentu. Równanie dynamiczne ruchu układu (przedstawionego na rys. 4.4) ma postać:
mx + a{x-Ę) + k{x-Ę)~§ (4.16)
gdzie: x - przesunięcie układu,
4— przesunięcie fundamentu.