str6

166

KazuS 1J5. Sukcesja traktatów w przypadku inkorporacji państwa

Stan faktyczny:

W wykonaniu umowy zjednoczeniowej zawartej między państwem A (powierzchnia 21 100 km², ludność 5,7 min) a państwem B (powierzchnia 63 500 km², ludność 20,1 min) państwo A zostało wchłonięte przez państwo B i przestało istnieć. Po przyłączeniu państwa A państwo B liczyło 25,8 min ludności, a jego powierzchnia wynosiła 84 600 km². W umowie zjednoczeniowej państwa A i B zawarto postanowienia, zgodnie z którymi od momentu zjednoczenia nie obowiązuje żaden traktat zawarty przed zjednoczeniem zarówno przez państwo A, jak i przez państwo B. Powyższe uzgodnienie tych państw zostało notyfikowane wszystkim pozostałym państwom-stronom traktatów obowiązujących w momencie zjednoczenia państwo A lub państwo B. Ze strony dotychczasowych kontrahentów państwa A i państwa B posypały się protesty oraz żądania, by traktaty obowiązujące przed zjednoczeniem państwo A i traktaty obowiązujące przed zjednoczeniem państwo B obowiązywały państwo B również po zjednoczeniu tych państw. Państwo B odpowiedziało, że nie ma obowiązku kontynuowania traktatów zawartych uprzednio przez siebie i przez państwo A. W uzasadnieniu państwo B podało, że zjednoczenie z państwem A nie jest de facto i de iure typowym połączeniem dwóch państw, co wymagałoby kontynuowania zawartych przez poprzedników traktatów, a jedynie inkor-porowaniem (wchłonięciem) państwa A przez państwo B.

Problemy:

Czy państwo Ii ma rację? Odpowiedz na pytanie, uwzględniając fakt, że państwo A i państwo li są stronami Konwencji wiedeńskiej o sukcesji państw w przedmiocie traktatów z 1978 r.

167

hn/.iis lit