areometrów, termometrów laboratoryjnych, cylindrów miarowych (t*W. menzurek) bibuły filtracyjnej itp. Sprzęt taki można nabyć w specjalnych sklepach znajdujących *i«j w każdym większym mieście.
* ‘ u
Dla wygody czytelnika podano na str. 24—27 zestaw najprostszych naczyń ł przyrządów laboratoryjnych, spośród których będzie mógł sobie wybrać potrzebne mu do zam.crzonych czynności. Przy zakupie należy określić wymiar (objętość) wybranego huczynią czy sprzętu (często wykonywanego w rozmaitych rozmiarach) kierując sle ilościami substancji, jakimi zamierza sle operować.
•r^rr
Do wykonania tej lub innej czynności potrzebne są niektóre urządzenia specjalne. Własna pomysłowość każdego czytelnika w zakresie zastąpienia koniecznych urządzeń specjalnych posiadanym lub wykonanym własnoręcznie sprzętem znajdzie pole do popisu. Poza tym zamieszczone wskazówki wykonywania prostych czynności oraz podane w tekście przy odpowiednich artykułach opisy 1 rysunki będą mu również w tym względzie pomocą, a ponadto ułatwią orientację. Jaki najczęściej używany sprzęt warto zakupić.
Przykładowo z urządzeń 1 sprzętu specjalnego wymienić można: filtry workowe (rys. Ł-12) ł nurze kamionkowi do sączenia większych Ilości cieczy, różnego rodzaju łaźnie wodne (rys. A-34 i A-08), zbiorniki do wody (rys. A-60), lewary (rys. A-75 ł ł>25), rurki fermentacyjne (ryi. Ł-24) areometry (rys. A-14 ł A-70), kociołki do parowania (rys. Ł-15), pasteryzacji (rys. L-13), ł sterylizacji (rys. ł--22). wszelkiego typu młynki (np. rys. Ł-23), krajalnice, tarki I przecierać/'*i (rys. 1>19), wirówki (rys. b-2). suszarnie z sitami (rys. Ł-20) itp.
Jeżeli zamierzamy częściej posługiwać się podanymi w książce przepisami na wykonanie różnych artykułów chemicznych, musimy nieco uwagi poświęcić miejscu pracy i miejscu przechowywania sprzętu oraz chemikaliów. Chcąc zatem stworzyć sobie małe. prowizoryczne ..labora-
’* Na rysunkach nie są zachowane właściwe proporcje w rozmiarach aprzątu.