TWG2 5

W okresie startu rozwijały się szybko nowe gałęzie przemysłu przynosząc zyski relatywnie większe od sum zainwestowanych w nowe zakłady, z kolei nowe gałęzie przemysłu stwarzały zapotrzebowanie na rosnącą liczbę robotników przemysłowych, na powstawanie różnorodnych usług oraz popyt na inne produkty przemysłowe zarówno związane z szybką urbanizacją oraz - w następstwie rozwoju -z dalszym rozbudowywaniem nowoczesnych zakładów przemysłowych.

Proces ekspansji nowoczesnego sektora prowadził do wzrostu dochodów uzyskiwanych przez tych ludzi, którzy nie tylko osiągali wysokie zyski, ale również inwestowali je w dalszy rozwój nowoczesnej produkcji. Rosła i szybko zwiększała swoje szeregi klasa nowoczesnych przedsiębiorców zainteresowanych w rosnących inwestycjach w sektorze prywatnym. Gospodarka w coraz szerszym zakresie stosowała dotychczas niewykorzystywane zasoby naturalne i nowe metody produkcji.

Nowe technologie zyskiwały coraz szersze zastosowanie w rolnictwie i w przemyśle, zwłaszcza wskutek postępującej komercjalizacji rolnictwa, a rosnąca liczba farmerów akceptowała nie tylko nowe metody produkcji, ale również głębokie zmiany w sposobie ich życia i konsumpcji. Rewolucyjne zmiany w wydajności rolnictwa stanowiły istotny warunek powodzenia procesu startu, ponieważ modernizacja społeczeństwa spowodowała zmiany w strukturze konsumpcji i radykalny wzrost popytu na różnorodne produkty rolne.

W ciągu jednego lub dwóch dziesięcioleci zostały przekształcone zarówno podstawowe struktury gospodarki, jak i struktury społeczne i polityczne stwarzając warunki dla zwiększenia stopy wzrostu i zapewniając mu stały, ciągły charakter.

Dążenie (pęd) do dojrzałości

Po stadium startu następował długi okres nieustannego lecz równocześnie nierównomiernego postępu, w ciągu którego rosnąca gospodarka zmierzała do adaptacji i rozszerzania nowych technologii na całym szerokim froncie działalności gospodarczej. Stale inwestowano 10-20% dochodu narodowego, co pozwalało regularnie dostosowywać wielkość produkcji do rosnącej liczby ludności. Charakter zmian w gospodarce prowadził do nieustannego ulepszania technik produkcji, wskutek czego następowało przyspieszenie rozwoju nowych gałęzi przemysłu, podczas gdy zmniejszał się udział starych gałęzi. Gospodarka poszczególnych krajów znajdowała właściwe miejsce w strukturze gospodarki międzynarodowej: dobra poprzednio importowane zaczęły być wytwarzane w kraju, rozwijały się nowe potrzeby w dziedzinie importu, a skala eksportu zabezpieczającego potrzeby importowe rozszerzała się w znacznym stopniu.

Społeczeństwo kształtowało warunki zapewniające rozwój i zaspokajające potrzeby nowoczesnej i wydajnej produkcji na drodze przezwyciężania lub rewidowania starych instytucji i systemów wartości na rzecz tworzenia nowych instytucji i wartości, które uniemożliwiały hamowanie lecz - wręcz przeciwnie -sprzyjały wspieraniu procesów wzrostu gospodarczego.

Po około sześćdziesięciu latach od zapoczątkowania startu - to znaczy po około czterdziestu latach od jego zakończenia - został generalnie osiągnięty poziom rozwoju ekonomiczno-społecznego, który można określić mianem dojrzałości. W okresie startu gospodarka skupiała się głównie na stosunkowo wąskim zestawie gałęzi przemysłu i technologii. W stadium dojrzałości następowały zmiany idące w kierunku rozwoju bardziej skomplikowanych i zaawansowanych technologicznie rodzajów produkcji. Na przykład, dokonywała się stopniowo konwersja produkcji z