nicm połowiczym nie zdają sobie niekiedy sprawy z tego, iż kończyny ich Anóaognotja są porażone i wydaje im się, iż mogą nimi poruszać anozognozja Ba-Babmskiega pińskiego), lub przestają orientować się we własnym ciele, nic umiejąc Ąu/ itapagnozja podać, która połowa riała jest lewa, a która prawa autotopagnozja 1‘icka Pieką). W zespole Gcrstmanna agnożja dotyczy palców rąk, kicdv to chorzy nic odróżniają palców własnej ręki od palców innych osób. Agno-zja palców w zespole Gcrstmanna wywołana jest uszkodzeniem tvlnej części zakrętu kątowego (gyrus angularis : w innych zaburzeniach schematu ciała przypuszcza się jednoczesne uszkodzenie zakrętu nadbrzeżnego oraz wzgórza wzrokowego.
OBJAWY OPONOWE
U każdego chorego leżącego, zwłaszcza gorączkującego, jak również u chorych dotkniętych krwotokiem mózgowym, a zwłaszcza oponowym, bądź też guzem śródczaszkowym. nie należy ominąć badania objawów oponowych. Jest ono szczególnie ważne u dzieci. Należy jo wykonać na samym początku badania układu nerwowego. Jeśli omawiam objawy oponowe dopiero teraz, to czynię to dlatego, aby zwrócić na nie specjalną uwagę.
Objawy oponowe, wskazujące na zajęcie opon, a więc najbardziej znamienne dla wszystkich spraw zapalnych oponowych, podzielić można na podmiotowe i przedmiotowe. Wyliczę je kolejno.
I. Ob j a w' y oponowe podmioto w c:
1) bóle głowy,
2) nudności i wymioty,
3) światłowstręt (phółophobia ,
4) nadwrażliwość na bodźce słuchowe,
5 ) przeczulica skóry,
6) ogólna bolesność.
II. O b j a w y o p o n o wc. przedmioto w e:
Sztywność 1. Sztywność karku: przy biernym pochyleniu głowy ku przodowi n-i-karku potyka się opór ze strony mięśni karku; zwykle określamy stopień sztywności ilością palców poprzecznie ułożonych ponuędzy mostkiem a bródką przegiętej maksymalnie głowy, np. sztywność karku na 2 -3—4 palce; w warunkach prawidłowych głowę można swobodnie zgiąć, tak iż bródka dotyka mostka. W razie znacznej sztywności karku dochodzi do tyłozgięcia głowy wciśniętej mocno w poduszkę ojństhatmw< .
Objawy 2. Objaw Kerniga: a górny przy biernym przechyleniu tułowia htmiga p17(Ki,m j kończyny dolne odruchowo zginają sic w biodrach i stawach knl.moww h r\c. 89 •; bi dolny —- u chorego ułożonego na wznak zginano kolejno każdą kończynę dolną w biodtze i kolanie pod kątem promu. po i/mii staramy się kończynę tę wyprostować; w razie dodatniego objawu Kerniga natrafiamy na odruchowy opór kurczowy ze strony mięś-
208