0000011653 000004

6

W. POL: WYBÓR POEZJI

I o wszystkim marzę, roję,

I to wszystko niby moje,

³⁰ Nibym polski król.

Choć nieznany i ubogi,

Gdy nawiedzę czyje progi,

Każdy z duszy rad;

Czy to w dworze, czy w klasztorze,

³⁵ Na słobodzie, czy w gospodzie,

Wszystkim Janusz brat.

Kędy bracia moi smutni,

Brat po mieczu i po lutni.

Niosę piosnkę im,

⁴⁰1 obecną słodząc dolę,

Na Grochowskie ciągniem pole,

A sławą brzmi rym.

Czasem brząknę mej drużynie,

Kiedy czarna chwila minie,

⁴⁵ I weselszy śpiew:

O Krakusach, dzieciom nucę,

A powiastką w starych cucę Staropolską krew.

w. 35 słoboda (z ukr.) — swoboda, wolność, w dawnej Polsce osada wolna; później znaczenie szersze — wieś, osada, przedmieście.

w. 38 Brat po mieczu i po lutni — aluzja do uczestników powstania oraz poetów, z którymi zetknął się Pol w Dreźnie w r. 1832: Garczyńskiego, Antoniego Góreckiego, Gaszyńskiego, Domejki, -Odyńca, skupionych wokół Adama Mickiewicza.

w. 41 Na Grochowskie ciągniem pole — aluzja do bitwy w Olszynce Grochowskiej (25 II 1831), w której z olbrzymimi stratami zdołano powstrzymać szturm armii rosyjskiej na Warszawę.