0000011702 000002

126

W. POL: WYBÓR POEZJI

Mój pułkownik, żołnierz stary,

Niedzisiejsza nasza drużba,

Tęgi człowiek — zna, co służba.

Cóż, gdy nie ma starej wiary!

²⁵ Z rekrutami trudna sprawa,

Bo jak cały pułk — sąsiady,

Więc gawęda, rada, wrzawa,

A dwóch tylko nie da rady.

Nieraz wołam: ,.Ruszać raźno!”

³⁰1 wyprawiam gdzie wypada,

A on maże się nieglaźno I przyzywa wnet sąsiada:

„Słuchaj, bracie — hej, panowie!

Czyśmy na to tu zjechali,

35 Niechaj każdy z panów powie,

Byśmy gdzieś na deszczu stali?”

I zastawia się sąsiadem,

Bo ma w pułku szkapę własną. — •

„Z takim wojskiem, z takim ładem,

⁴⁰ Niech pioruny w pułk ten trzasną!” _

Choć posłucha nawet który,

Zajmie pocztę i nie gada,

To jak wymknie z jakiej dziury Gdzieś tam Kozak — krzyczy: „Zdrada!”

⁴⁵ „Ha — to darmo! Ja inaczej Stawiać widet już nie umiem Ani wojny nie rozumiem,

Jak, że jeden zawsze znaczy”.

29    w DD: — brak.

30    w DD: „Nieraz każę gdzie wypada”.

31    nieglaźno — niedołężnie, powolnie. W DD — brak.

42 poczta — tu: wyznaczone stanowisko,- posterunek.

46 wideta (z franc.) — placówka, warta. W DD: -pikiet".