0000022(1)

BADANIE KOŃCZYN I TUŁOWIA

Po zbadaniu wszystkich nerwów czaszkowych przystępujemy do kolejnego badania kończyn górnych, tułowia oraz kończyn dolnych, rozpoczynając je zawsze od ponownych dokładnych oględzin wymienionych części ciała i badając następnie ruchy bierne, napięcie mięśni, ruch) czynne, silę, zbomość ruchów, czucie oraz odruchy. Oględziny kończyn polegają na badaniu wzrokiem ich ułożenia, stanu mięśni, zachowania się w spokoju oraz stanu skóry i paznokci.

Kończyny górne

Ułożenie kończyn

Ułożenie kończyn, tak jak w ogóle ciała, bywa dowolne (w stanie prawidłowym) lub przymusowe (w stanie chorobowymi, przy czym dotyczyć to może obu kończyn lub tylko jednej kończyny. W rozdziale dotyczącym ułożenia i postawy chorego była już mowa o niektórych znamiennych ułożeniach kończyn, jak np. w tężcu lub w sztywności odmóżdżeniowej. W rozmaitych stanach charlaczych, zwłaszcza w długotrwałych zapaleniach opon, jak np. w nagminnym u dzieci, dojść może do zgięciowego usztywnienia wszystkich kończyn, szczególnie dolnych. W zapaleniu wie-lonerwowym widoczne jest opadnięcie rąk i stóp połączone z porażeniem odcinków odsiebnych kończyn. W kurczowym porażeniu połowiczym na tle ogniska w torebce wewnętrznej — ramię jest lekko odwiedzione, przedramię zgięte w stawie łokciowym oraz nieznacznie nawrócone, ręka i palce - - zgięte w pięść.

Niezależnie od zmian w ułożeniu wszystkich 4 kończyn, kończyn) górne lub jedna z nich mogą przybrać ułożenie, lub też ulec zniekształceniu znamiennemu dla spraw chorobowych. Na przykład w złamaniu lub zwichnięciu kręgów dolnych szyjnych ; uszkodzenie odcinka rdzeniowego C₇) dochodzi do silnego kurczowego zgięcia przedramion na skutek wytwarzania się przykurczu mięśni dwugłowego i ramiennego wewnętrznego w wyniku podrażnienia odcinka szyjnego leżącego powyżej miejsca uszkodzenia rdzenia. W uszkodzeniu odcinka szyjnego szóstego (C_B< stwierdza się zwykle odwodzenie oraz skręcanie na zewnątrz ramion na skutek stanu podrażnienia leżących tuż pow yżej miejsca uszkodzenia jąder ruchowych dla nerwów unerwiających mięśnie: nadgrzebieniowy. obi)' mniejszs. naramienny oraz podgrzebieniowy. W chorobie Parkinsona lub w stanach parki:*.onow^kich pośpiączkowych znamienne jest daszkowate ułożenie ręki: przy wiedzione palce zgięte w stawach śródreczno-paliezko-w ycIi oraz wy prostowane w stawach rnięd/) paliczkowych, kciuk wyprostowali > i wsparte o opuszkę wskaziciela, przy tym drżenie przypominające kręcenie pigułek.

122