j66___ KINEZYTERAPIĄ
5 Wszystkie parametry badania takie same jak w stopniu 4. tylko wielkość oporu osiąga wartość maksymalny możliwy do osiągnięcia przy zachowaniu pełnego fizjologicznego zakresu ruchu w badanych stawach.
2 - Pozycja wyjściowa - ręka powierzchnią dłoniowy leży na podłożu, palec poza podłożem, złączone w płaszczyźnie czołowej, przylegają do siebie. Testujący podtrzymuje je swoimi odpowiednio ustawionymi palcami (ryc. 359).
- Stabilizacja na wysokości główek kości śródręcza palców od II do V.
- Ruch odwiedzenia palców od II do V w płaszczyźnie czołowej w odciążeniu, które zabezpiecza badający (ryc. 360).
Ryc. 360. Stopień 2. Palce ręki po wykonaniu ruchu odwiedzenia.
j - Pozycja wyjściowa - ręka dłoniową stroną spoczywa na podłożu. Palce od II do V złączone.
Stabilizacja nie jest potrzebna.
Podczas próby ruchu czynnego odwiedzenia palców od II do V w stawach sródręczno-paliczkowych należy wyszukać napięcie mięśniowe w przestrzeniach międzykostnych kości śródręcza po stronie grzbietowej w pobliżu dalszych nasad tych kości (ryc. 361).
0 Przy zachowaniu wszystkich parametrów badania jak w stopniu 1, napięcie mięśniowe na grzbietowej powierzchni ręki nic jest wyczuwalne.
Ryc. 361. Stopień 1-0. Badanie napięcia mięśni mm. międzykostnych grzbietowych.
XXII. Zespół mięśniowy przywodzący palce od II do V do osi długiej
palca III:
I mm. międzykostne dłoniowe (ryc. 331 A),
- m. zginacz głęboki palców (ryc. 330Aa),
3 m. prostownik wskaziciela (ryc. 332a).
Test ruchu przywodzenia palców II—V do osi długiej palca III
3 - Pozycja wyjściowa - dowolna, przedramię i ręka leży powierzchnią dłoniową na podłożu. Palce od II do V w maksymalnym odwiedzeniu od osi długiej palca III.
- Stabilizacja na grzbietowej powierzchni podstaw kości śródręcza ma zapobiegać ruchowi zgięcia w stawach śródręczno-paliczkowych. Tendencja do tego współruchu jest wyraźna przy osłabionej sile mięśniowej.
- Ruch - przywiedzcnic palców II, IV i V do palca III (ryc. 362 i 363).