0000034(4)

wyprzedzają występowanie objawów wzmożonego ciśnienia śródczasz-kowego.

Dość znamienne są tu napady padaczkowe w postaci t/w. stanów osłupienia, kiedy to chory nie pada, pozostaje w dotychczasowej postawie, ma oczy ustawione w slup, szkliste, jest jak gdyby nieobecny. Napadom takim towarzyszą nieraz objawy ruchowe w postaci wypowiadania słów bez związku, mlaskania, ruchów żucia, mrugania, klaskania w dłonie, kiwania głową itd. Są to t/w. automatyzmy ruchowe. Polegają one na zaburzeniach świadomości z niepamięcią, przy zachowanej kontroli ruchowej. Chory wykonywa szereg czynności codziennych z niepamięcią po ich wykonaniu, np. szuka czegoś, rozpina się, chodzi itd.

Skroni o wy zespół Wartcnberg a polega na napadówych mimowolnych ruchach nie umotywowanych, jak np.: pocieranie nosa, twarzy, tarcie oczu itp.

Istnieje nadto zespól Kluvcr-Buc y' e g o (1939) opisany u małp po usunięciu płatów skroniowych: wilczy głód (bulimia), zaburzenia rozpoznawania znanych osób, odwrócenie popędu płciowego, odwrócenie stanów emocjonalnych (zanika lęk). Podobny zespól opisali u 19-letniego chłopca Terzian i delle Ore (1955).

R o z p o znanie guzów płata skroniowego jest nietrudne, o ile dotyczą one lewej półkuli u praworęcznych. Wskazują na to zaburzenia mowy, głównie typu niemoty słuchowej oraz jednoimienne przcciwstronnc niedowidzenie połowicze, zwłaszcza kwadrantowe. Bóle głowy, zastoina tarcz nerwów wzrokowych i inne objawy wzmożonego ciśnienia śródczasz-kowego ułatwiają rozpoznanie, tak samo, jak szereg znamiennych postaci napadów hakowe, węchowe, smakowe, słuchowe, połączone z iluzjami lub halucynacjami, napady drobne; zautomatyzowanie ruchowe itd.). Jednakże rozpoznanie nie jest łatwe, jeśli guz usadawia się w piacie skroniowym prawym. Tak samo w razie wystąpienia niedowidzenia połowiczego jednoimiennego pamiętać należy o guzach płatów potylicznych, zwłaszcza iż zaoszczędzenie widzenia środkowego nic zawsze daje się stwierdzić w guzach potylicznych. Napady hakowe spostrzega się niekiedy w guzach przysadki większych rozmiarów lub guzach okołosiodeł-kowych uciskających na hak. Musimy nieraz celem dokładnego rozpoznania uciekać się do badań pomocniczych. Rentgenógr a m v zwykłe pozostają przeważnie bez wyniku. Rzadko stwierdza się zwapnienia w .guzie, najczęściej w oponiakach, ale również i w niektórych postaciach glejaków. Niekiedy, jeśli szyszynka jest widoczna, zachodzić może przemieszczenie jej do góry lub do tylu. Najważniejsze są wyniki pood-mowe. Przeważnie komory są wielkości prawidłowej lub nieznacznie tylko poszerzone. Po stronie guza róg skroniowy jest ścięty, przemieszczony do góry lub do dołu, o świetle często zwężonym. Artcriografia wykazuje, zwłaszcza w guzach nieco znaczniejszych rozmiarów, zmiany w ukształtowaniu się syfonu tętnicy szyjnej w postaci jej wyprostowania

Sapady

ogłupienia

Automatyzmy

ruchowe

Skroniowy

zespół

W ar tenb erga

Zespół

Kliiier-

-Bucy

Rozpoznanie guzów płata skroniowego

Rent gen ogramy

Arterio graf ia

28* 435